18 mei Arlington - Washington DC - Arlington

Ik was om half 7 klaar wakker ! Lang leven het tijdsverschil. Nadat ik wat gerommeld had met de koffers, toilettas en papieren ben ik om 7 uur gaan douchen. Daarna kwam Mike uit bed en heeft zich zowaar geschoren, het toch echt vakantie.... De lucht is nogal bewolkt maar het voelt warm aan. Beetje net als in Nederland, drukkend en benauwd. Na een enorm gratis ontbijt (koffie, donut, muffin en jus d'orange buffetje van 80 cm) met de metro naar Washington DC gegaan. We zaten midden in de spits van 8 uur. Het Virgina square station was maar 5 minuten lopen en we zijn op het Smithonian Institute uitgestapt waarna we direct bij buitenkomst een eerste blik konden werpen op de beroemdste gebouwen in Washington.

Het Capitool staat links van ons en rechts zien we de enorme obelisk van 169 meter hoog. Je kunt er tot in de top gaan maar wij hadden geen zin om op uur en tijd weer op deze locatie terug te komen om dat te gaan doen. Alles is altijd perfect geregeld in de VS, vinden wij, maar om 10 uur 's ochtends een kaartje kopen om om 2 uur dan in de obelisk te kunnen vinden wij te ver gaan. Dus zijn we door gelopen door het WO II monument naar het Lincoln Memorial. Normaal gesproken zou je dan langs de reflecting pool lopen maar die werd net op dit moment gerestaureerd, dus dat was een bouwput met heipalen.

Bij het Lincoln memorial aangekomen vonden we allebei dat het beeld van de president " in het echt" nog indrukwekkender is dan op de tv. Het pand zelf is 23 meter hoog en heeft 36 pilaren. Het beeld van Lincoln op de stoel is 5,8 meter hoog en de sokkel ook nog eens 3. Echt heel erg de moeite waard.

We zijn verder gelopen naar het Vietnam Veterans memorial en de muur met de 58198 namen erop was echt heel apart om te zien. Veel mensen zijn opzoek naar gevallen familie leden en die maken een afdruk van de naam in de muur met een speciaal daarvoor bestemd formulier. De spulletjes die mensen achterlaten bij de muur worden iedere dag door de National Park Service mee genomen en in een speciaal museum neergelegd.

Inmiddels betrok het weer nog wat meer maar het Witte Huis konden we nog net droog bewonderen. Het viel wat tegen, je kunt er niet veel van zien vanachter de hekken.

Na het zien van het Witte huis hadden we ontzettende honger. Het is dan 10.30 uur 's ochtends maar gelukkig is het in de VS altijd wel een hotdog stand open waar Mike dan zijn eerste hotdog van de vakantie eet. Ik eet de onderkant van een broodje met kip en kaas. De mussen hebben de bovenkant met veel smaak opgegeten.

Net als we weg gaan begint het te regenen. The old Post office building was de eerste wolkenkrabber van Washington. We zijn met een glazen lift naar een uitzicht platform boven in het gebouw gegaan om van bovenaf op de stad te kijken. Het pand wordt nu gebruikt als shopping mall en foodcourt en daar kopen we een nummerbordje met onze naam erop om onze collectie hiervan uit te breiden. We hopen zo nog eens van iedere bezochte staat een bordje te hebben.

Daarna lopen we in de stromende regen langs het FBI gebouw en nemen we de metro naar het beroemde Union Station. Toen we uit de metro stapten op het beroemde station bleek ook hier een soort shopping mall te zijn gebouwd. De grote klok die we kennen uit films hebben we nooit gevonden. Jammer,jammer maar we lopen in ieder geval droog en Mike neemt zijn eerste pizzapunt van de vakantie met een kleine cola van drie kwart liter. Ik koop heerlijk grote blauwe druiven die ik op wil eten maar de verkoper zegt dat ik ze toch eerst goed moet wassen. Dan maar een flesje pruimensap wat buiten de vitamine hopelijk ook nog wat meer oplevert.

We nemen de metro terug naar het hotel en gaan met de auto naar Arlington cemetery waar 300.000 ! soldaten en hun familieleden liggen begraven. Het graf van Kennedy en van de onbekende soldaat maken de meeste indruk. Daarna bezoeken we buiten het park nog het Iwo Jima monument en een carillion dat door Nederland aan de VS is geschonken als dank voor hun aandeel in de bevrijding van 1945. Daarna doen we onze inkopen en gaan we eten in een typische jaren 50 diner, dat smaakte goed maar niet geweldig. tot morgen

17 mei Amsterdam - Washtinton DC

We vlogen voor het eerst met Iceland Air en dat is goed bevallen. De stoelen zijn met kunstleer bekleed en de beenruimte viel ook mee als de stoel voor je naar achteren wordt gezet. Iceland air vloog voor het eerst op Washington airport en daarom kregen we champagne en werd er een loterij op stoelnummer gehouden. Mike won 25.000 airmiles en dat staat voor een gratis ticket binnen Europa ! De brandweer kwam het vliegtuig onthalen en het toestel werd van twee kanten nat gespoten, dat is een welkom op een nieuwe luchthaven.

Nadat we onze koffers hadden opgehaald en Mike een dikke huurauto van Alamo had uitgezocht ging niet alleen het licht van de natuur uit. Voor ons gevoel was het inmiddels half vier 's nachts en toen moesten we Arlington nog in om ons hotel te zoeken. Dat ging gelukkig heel snel en om half 11 (half 5 NL) gingen we slapen.