26 September Relax - ESPN

Op een of andere manier is het weer niet echt goed de laatste dagen. Heel erg bewolkt in de ochtend en de luchtvochtigheid is ook hoog. We gaan op weg naar Epcot want daar is de Internationel Food and Wine Festival begonnen. We parkeren bij een hotel en nemen de boot vanaf dat hotel naar Epcot. Het is echt bloedje heet en met mijn gehoest en gepiep blijkt het eigenlijk niet zon strak plan te zijn om in dit park te gaan rond lopen en we gaan dan ook weer met de boot terug naar het hotel. Vanuit hier gaan we de bioscoop proberen daar is het lekker koel en hoef ik niet te lopen. Er draait eigenlijk niets dat we willen zien en we besluiten in de auto een stuk te gaan rijden. Daytona Beach ligt hier op een dik uur rijden en daar zijn we nog nooit geweest dus hoppa, richting Daytona....totdat we in een hele vette file staan. Het zit niet mee vandaag, we staan bijna anderhalf uur stil maar worden dan wel getrakteerd op een prachtige camper die op zijn kant ligt en een auto waarbij de airbags zijn afgegaan. Alle mensen staan er naast dus is het niet heel erg om te kijken toch.... We moeten intussen wel nodig pl...onze neus poederen dus stoppen we bij een benzinepomp en aanvaarden we onze terugreis naar ons hotel omdat we allebei geen zin meer hebben in autorijden. We gaan relaxen op de kamer en het nest jonge cavia's in mijn longen laat ik een toontje lager zingen door een extra dosis te puffen, ik roggel als een 80 jarige man die 70 jaar lange zware vanelle heeft gerookt en Mike grijpt ook al naar de keeltabeltjes. Tjonge, jonge, jonge, dit is niet echt een geweldige dag. Mijn moeder belt intussen met de uitslag van mijn vader. Hij heeft zoveel vernauwingen dat dotteren niet kan. Het word dus open hart operatie of blijkbaar een nieuwe speciale manier van dotteren. We wachten maar af wat het advies wordt. Als we rond zessen zijn afgekoeld en opgeknapt gaan we lekker eten bij een echt sportrestaurant, Amerikaanser wordt het niet. Er wordt life in het restaurant een programma gedraaid over....sport. Wij hebben er geen verstand van en worden gelukkig niet met een camera in het gezicht onder vraagd. Het eten is heeeerlijk. Mike heeft een clamchoweder, ik kippenvleugels. ..als voorgerecht en Mike eet een steak en ik een boterham als hoofdgerecht en nog krijgen we het niet op...nee een desert hoeven we ook niet....nee, ook niet om mee te nemen, ja we weten dat het gratis is ja en hoeven het dan toch niet....blijven ze hier vreemd vinden hoor, om iets af te wijzen van eten. Buiten op de boardwalk staat een straatgoochelaar zijn kunsten te vertonen, we kijken even bij hem en zijn verbaasd hoe snel hij is...niets te zien en hij heeft korte mouwen aan. Knap hoor. De auto brengt ons snel terug bij het hotel waar we weer op de kamer gaan hangen, tv aan, tablets aan, drinken bij de hand. Ach, ook dat heeft wel wat, lekker samen, wat willen we nog meer...

25 September Universal Studio's - Universal mini golf

Als we opstaan is het zwaar bewolt, het blijkt zelfs te regenen als we buiten komen. Wel is het nog onveranderd heet. We besluiten toch maar iets "binnen" te gaan doen. Het Orlando Science Museum lijkt ons wel wat en we rijden richting Orlando. Als we al een stuk op weg zijn zien we dat de lucht wat opentrekt en het is ook al gestopt met regenen. We besluiten om te draaien en naar Universal Studio's te rijden. Daar aangekomen is het inmiddels wel weer erg warm maar valt er ook weer wat regen. Mike is helemaal Minion gek geworden op deze vakantie en de attractie hier wil hij graag doen. Ik kan daar niet in en ga buiten op een bankje wachten. Vorige week waren we ook hier en kochten we wat souveniers, ik had toen een klein bekertje (senseo maat) in mijn hand maar heb dat terug gezet, nu ik zo zat te wachten bedacht ik me dat ik het toch gewoon echt wilde hebben. Hoppa, lang leve de creditkaart en kopen maar! Kei leuk bekertje, ga er thuis iedere dag uit drinken dus nog nuttig ook. Na de minions gaan we naar Twister. Hier is de set nagebouwd van de gelijknamige orkaan film van een aantal jaar geleden. We worden blootgesteld aan onweer, regen, vuur en natuurlijk wind. Met en enorme klap zakt op het laatst het hele podium een stuk naar beneden. Jahoe! Gaaf want zoiets zie je nergens in Europa. Dan komen we langs Beetle Juice en daar begint met 5 minuten een musical revue met alle monsters. Dracula, Wolfman, Frankenstein enzo. We gaan op de tribune zitten en worden op een zeer lamme show getrakteerd, we besluiten nog voor het einde weg te gaan. Dan eten we een stuk pizza en gaan we naar Disaster. Hierin worden in drie ruimtes mensen gevraagd bepaalde dingen te doen die dan later in een film worden gebruikt. Als laatste zit je in een metrotreinstel dat een aardbeving meemaakt terwijl hij ondergronds is. Gaaf! Water, vuur, lawaai, beweging...alles door elkaar en echt een ramp. Ik zit op het hoekje en mijn voeten zijn doorweekt door het water dat het treinstel in loopt. Eenmaal buiten gaat Mike in de single riders lane van de Men in Black attractie staan, ik ben amper de winkel rondgelopen als hij alweer buiten staat! Dat is lekker snel. We lopen samen door de rest van het park en willen eigenlijk graag de drukte uit. Ik ben nog niet lekker en begin me toch wel aardig uitgeteld te voelen. De midgetgolf baan van Universal zit in de City Walk. Hij is hartstikke nieuw, heel interactief en heel mooi en leuk om te doen. Ik win van Mike met 8 hele punten! Ons mam belt nog om te zeggen hoe het met ons pap gaat, hopelijk kunnen ze morgen catheteriseren en weten we wat meer..... Inmiddels ben ik echt heel er moe, begin ook te zweten wat ik nooit doe en eenmaal in de auto moet ik echt even liggen. We hebben een afspraak om te eten in een hotel in Disney World. Als we daar aan het wachten zijn denk ik alleen nog maar aan liggen. Het eten is echt lekker, de serveerste zorgt er zelfs voor dat we heel erg snel binnen en buiten staan als ze hoort dat ik me niet zo lekker voel. Als we terug rijden naar het hotel krijg ik het koud, bestel twee extra dekens en ga dus om half 7 in bed liggen. Rond 9 uur kan ik toch nog even wordfeuden, want een dag niet gewordfeud is een dag niet geleefd....of is zo het spreekwoord niet? Mike bivakeerd op het bed naast me, die kan toch weinig doen...pfff we vallen allebei heel vroeg in slaap.

24 September Celebration Hospital - Congo River Golf

Nou om maar met de deur in huis te vallen, de afgelopen nacht was niet best. Ik heb liggen piepen en hoesten, het leek wel of ik met een nest jonge cavia's in bed lag, wat een fluit concert. Inmiddels heb ik mijn astma inhalers zo ongeveer leeggepuft en dus besloten we ons toch maar eens bij een dokter te melden. Nu kom je hier dan op een Eerste Hulp van een ziekenhuis uit. Voor de deur kun je je auto afgeven, iemand anders parkeert hem dan voor je. Dan vraag iemand je naam, een ander persoon of je voor geneesmiddelen allergies bent en weer iemand anders duwt je allerlei formulieren onder je neus die je moet tekenen. Mijn Disney high tech armbandje wordt nu vergezeld door twee ziekenhuis armbandjes. Dan lopen we verder met iemand en worden we door twee zusters geholpen. Bloeddruk, hartslag etc en wat de klachten zijn. Dan mogen we weer met iemand anders mee en gaan we naar een kamer waar alle techniek in zit die je in operatie kamers ziet. Ook een eigen toilet met eigen breedbeeld tv. En nee, dit is geen kamer maar toch echt de EHBO. Dan komt er weer een zuster die je een ziekenhuis jasje geeft en er komt een administratieve dame die achter het geld aanzit. Nou, die dame en Mike worden de komende uren dikke vrienden kan ik zeggen. Ik heb niet zoveel te missen want ik heb weinig lucht. Dan komt de dokter die heel erg joviaal is en zegt dat ik verneveld ga worden en dat er een rontgenfoto gemaakt moet woren. Ping Pong Kassa! We moeten er bijna om lachen.. Intussen zit Mike te bellen met de reisverzekering die ons verwijst naar de ziektekostenverzekering maar die krijgen we dan weer niet te pakken. Etc etc. Dan komt er weer een andere zuster binnen die mijn hartstikkertjes plakt en een zuurstof ding op mijn vinger zet. Gelukkig geeft ze mijn ook de vernevelaar...hehe, na vijf minuten heb ik me toch een lucht! Ik word er dol van, beetje te enthousiast ingeademd dus rustig aan. Dan komt er een man die mij met brancard en al naar de rontgen rijd, ik mag geen pas zetten. Tjonge, jonge. De rontgen is helemaal beschilderd met zeekoeien en leuke bomen. De man daar is ook super joviaal, als ik klaar ben word ik weer verenigd met Mike, die intussen allerlei nummers heeft opgeschreven van de verzekering. De dokter komt terug en zegt dat ik bronchitis heb. Ik krijg een recept voor antibiotica en prednison. Dan komt het allemaal op betalen aan he... De ziektenkostenverzekering belt maar niet terug maar als we het zelf voorschieten met een credit card krijgen we het wel terug. Dat doen we dan maar en dan blijken we plots op de ziekenhuis kosten 75 % korting te krijgen! Het is toch niet normaal! De dokter kost ons nu rond de 650 dollar en het ziekenhuis ook, dus voor 1300 dollar heb ik mijn receptje voor antibiotica waar ik anders enkel de huisarts voor hoef te bellen! O ja, de antibiotica kosten....12 dollar! Maar goed, we hadden nog niets gegeten en ik ben ook wel een beetje geradbraakt, Mike zijn rug doet zeer en we besluiten te gaan lunchen in ons hotel en even naar de kamer te gaan. Mike moet nog een man terug bellen van de verzekering. Als we koud op de kamer zijn gaat de telefoon. Mijn moeder, met slecht nieuws. Mijn vader heeft een hartaanval gehad, ligt op de hartbewaking en wordt morgen gecatheteriseerd. Dan wordt er direct gedotterd als het nodig is. Ok, dan.....we besluiten toch gewoon door te gaan met de vakantie want vanuit hier kun je toch niets doen. We gaan een potje minigolfen en ik win met een punt verschil! Hahaha, niet helemaal eerlijk met al die steroide in mijn lijf..... Vanuit hier rijden we naar Downtown Disney voor ons diner, we hebben nog geen honger maar je, het staat gepland he... We eten een klein beetje heerlijk italiaans en gaan terug naar het hotel. We houden het voor gezien voor vandaag. Ik ga wat wordfeuden, Mike kijkt TV. Hopelijk gaat het vanacht goed met mijn vader en met mij. Morgen staat Universal nog een keer op de planning.

23 September Premium Outlet Stores - Hard Rock Casino

Nou, die nacht was lang en ernstig. Tjonge, jonge, ik ben blij dat hij over was maar voel me niet zo geweldig. Gelukkig hebben we niets van lopen in de planning vandaag. We gaan bij het dichtsbij zijnde winkelcentrum winkelen. Ik wil graag schoenen en Mike zoekt een nieuwe korte broek. Nu geven wij allebei niets om winkelen dus gaat dat bij ons als volgt. We lopen het gebied binnen met alle bekende, grote A merken en moeten dan in een winkel kijken WAT ze verkopen. Waarschijnlijk weten alle modebewuste mensen wel wat bijvoorbeeld Van Heusen verkoopt, of Koshabach of zoiets maar wij niet. We zoeken eerst naar schoenen winkels en uiteindelijk zie ik nieuwe wandelschoenen bij Timberland en jawel Mike ziet hier ook een korte broek hangen die hij leuk vindt. Dus.... Klaar met winkelen. Broodje eten op de foodcourt en wegwezen. Het is bloedheet weer maar geen zon te zien. Als we wegrijden begint het te miezeren. Eer we op de snelweg naar Tampa zitten regent het echt. Wat een geluk dat we vandaag niet de parken in de planning hebben zitten. Nog tien minuten later giet het echt en dan.....dan is het zo erg dat alle auto's de panierverlichting aan zetten! Mike richt zich op de knipperende achterlichten van een auto voor ons. Je ziet nu echt geen 15 meter voor de auto meer zo hard regent het. Langs de kant van de weg zetten is te gevaarlijk want je ziet niet waar de weg ophoudt en het gras begint en van baan wisselen is ook niet zo slim nu, dus sukkelen we met zo'n 20 mijl per uur, 30 km over de 3 baans snelweg. Hier en daar is het iets minder maar het wordt een vermoeiende rit naar Tampa. Gelukkig kan Mike het alleen af en gooi ik mijn voeten op het dashboard en mijn stoel achteruit zodat ik wat kan slapen. Net voor de afrit kom ik weer overeind. Als we in het casino aankomen lijkt het wel of die airconditioning op invriezen staat. Dus...fleecevest aan. Leuke outfit..open schoenen, korte broek, fleecevest. Nadat we ons geld gedoneerd hebben aan de Seminole Indianen die het casino runnen eten we nog van die overheerlijke kippenvleugels in het Hard Rock Cafe restaurant en rijden dan terug naar het hotel. Gelukkig is het weer dan weer goed want het is donker. Om negen uur komen we op de kamer en kunnen we wordfeuden, tabletten, TV kijken en uitrusten van weer een leuke dag.

22 September Seaworld - Aquatica - Magic Kingdom

In Seaworld hebben ze een nieuw gedeelte geopend dat wij nog niet gezien hebben. Aangezien we hier ook toegangskaarten voor kregen bij de toegang tot Discovery Cove kunnen we hier mooi even gaan kijken. Het is maar een klein stukje rijden naar Seaworld en als we aankomen mogen we ongeveer op de drempel van het park parkeren. Wel even $ 15,00 betalen! We lopen naar het park in en het is er best druk en zowiezo ook weer bloedheet. We zijn voor onze doen ook laat, half elf. We zoeken het nieuwe gedeelte op en dat is echt prachtig gemaakt en iets dat we nog niet eerder gezien hebben in welk park dan ook. Er is een stukje antarctica nagemaakt met rotsen waarop zogenaamd sneeuw ligt, naaldbomen, witte ondergrond, glazen ijspegels en er blaast een heerlijk ijskoude wind uit alle rotsen. Lekker om af te koelen. Er is ook een ritje dat je kunt doen en de wachtrij is 30 minuten. We staan er nog geen minuut in als er wordt omgeroepen dat er technische problemen zijn maar dat ze verwachten dat het niet lang duurt en dat je maar in de rij moet blijven wachten. Ach, dat doen we maar want de rest van het park kennen we al en dit was eigenlijk het enige waar we voor gingen. En....het is er heerlijk koel. Na een minuut of tien gaat alles weer draaien en zijn we binnen de korste keren binnen. Hier is het gewoon koelkast koud, de medewerkers dragen dikke winterjassen! Hahaha, alle gasten in korte broek, T shirt en slippers en de medewerkers hebben nog net geen wanten aan. Via een aantal wacht ruimtes komen we in de ronde wagentjes te zitten, het voelt aan als hooverkrafts. Via een scherm of 4 waarop pinguins te zien zijn worden we naar de uitgang gezweeft. Duurt alles bij elkaar nog geen 5 minuten denk ik, dan staan we bij het verblijf van de echte pinguins. Kijk, dat is dan weer erg de moeite waard. Je ziet ze van dichtbij, ziet ze zwemmen en in de echte sneeuw liggen slapen. Ook springen ze in het water en wordt je natgespetterd met letterlijk ijskoud water. Heerlijk en kei leuk hoor. Buiten gekomen moeten we weer even wennen aan de hitte en besluiten we eerst maar wat te eten. Chinees wordt het, lekker buiten in de schaduw gezeten. We kijken op de plattegrond van het park en besluiten nog even langs een andere attractie te gaan die we niet kennen, Turtle Trek. Dit is een soort IMAX koepel waar een 3D film wordt gespeeld van een zeeschildpad. Hele mooie 3D, leuke effecten en zeker de moeite waard! Als we hierna het park uitlopen via het geasfalteerde pad voelen we hoe ontzettend heet het is. We besluiten naar het waterpark van Seaworld te gaan; Aquatica. Wauw, dat is nog eens een gaaf waterpark! Ze hebben hier twee lazy rivers. We nemen eerst de erg rustige en gaan een paark rondjes met de grote banden rond. Dan lopen we een stuk door het park naar de iets wildere lazy river en moeten we een zwemvest aan. Dat doen we maar na 1 rondje ga ik zonder zwemvest, het is overal ongeveer 1,15 meter diep met een paar hogere, wilde golven maar allemaal prima te zwemmen. Daar komt nog bij dat er om de twintig meter een professionele "strandwacht" zit dus hier kan echt niemand verdrinken. Lekker, lekker, lekker, heerlijk gladde vloer en dat is eerlijk gezegd beter dan bij de Disney parken want daar heb ik van de week mijn knieen mee afgeschaafd. Als we zijn afgekoeld kleden we ons weer om en gaan voor een uurtje naar het hotel. Hierna hebben we een afspraak om te eten in het Grand Floridian Hotel. Dit is een van de duurste Disney hotels en ligt naast het Magic Kingdom. Het is een prachtig hotel maar ook echt voor de kale kak hoor. Onze sfeer is het niet, gelukkig is onze ober een normaal iemand en hebben we het toch naar ons zin. Als toetje krijgen we 4 kleine taartjes, zoet, zoeter, zoets, krak zei het tandglazuur zo zoet. EN- een chocolade Mickey Mouse! Nu zijn we op ongeveer 3 minuten met de monorail van Magic Kingdom. We gaan daar lekker naar toe en doen op ons gemakkie de Monster Laugh Floor nog een keer. Dat blijft iedere keer weer lachen en knap van die mannen die moeten improviseren en reageren op het publiek. Ook het ritje met de people mover bevalt ons weer, al is het maar omdat je daar gewoon in kunt zitten en vermaakt wordt. Via de kinder attractie Winnie de Pooh, Mike schaamt zich dood dat ik daar weer in wil maar hij gaat toch mee (jaren training hoor voordat dat lukte...) gaan we op een leuk plekje staan om de lichtjes parade te bekijken. Het is acht uur en donker, de lichten in het park wordt gedimd of gedoofd en dan trekken er wagens en figuren langs die helemaal gemaakt zijn van lichtjes. Het melodietje van de optocht is zo aanstekelijk dat het nog langer blijft hangen dan de melodietjes van de Efteling! Nu duurt het nog een half uur voor de vuurwerk show begint, mooi tijd om een Pineapple float te gaan scoren! Wat dat is? Nou, dat is vers geperst ananassap in een glazen beker met daarin softijs met ananassmaak. Je krijgt er een rietje en een lepel bij. En die zijn me toch lekker, er staat altijd een rij mensen te wachten voor die snack, soms duurt het wel een uur voor je aan de beurt bent maar nu zijn we binnen 5 minuten weg. We besluiten dan naar het midden van het park te gaan om het vuurwerk te bekijken maar dan blijkt het zo druk te zijn dat we er letterlijk niet meer doorkomen. Een aantal Disney mensen gaat het menselijk verkeer regelen en na 10 minuten kunnen we eindelijk bewegen. We komen langs een verhoogd terras van een restaurant, met een vrij uitzicht op het kasteel waar boven het vuurwerk altijd wordt afgeschoten. Ha! We gaan op het muurtje van het terras zitten, voor ons staan een paar scootmobielen geparkeerd en dus kan niemand vlak voor ons gaan staan. We zitten zomaar eerste rang! Nog nooit eerder gezeten voor het vuurwerk, laat staan zonder dat iemand het uitzicht blokkeerd. Er komen nog een man en vrouw met een klein kindje bij ons zitten en dat past precies. We raken aan de praat en we geven hun onze toegangstickets voor Legoland want die kleine heeft precies de goede leeftijd voor dat park. Het vuurwerk blijft ontzettend mooi, maar ja, ik blijf er dan ook wel hartstikke gek op. Als het vuurwerk stopt gaat 80 % van de bezoekers naar huis. Wij lopen de andere kant op en gaan nog een keer door het spookhuis en besluiten dan te gaan. De grootste drukte is weg als we de monorail naar het Grand Floridian pakken en daar de auto ophalen en naar het hotel rijden. Het is elf uur geweest als we op de kamer aankomen. En ja, we zijn erg moe, maar morgen hebben we een rustig dagje in de planning.

21 September Disney Studio's - Blizzard Beach - Mickeys BBQ

Met onze fantastische hi tech armbanden kunnen we drie fastpassen regelen voor een bepaald park dat we willen bezoeken die dag. Voor Disney Hollywood studio's moesten we natuurlijk fastpassen voor mijn favoriete attractie hebben: Toy Story, voor die van Mike: Great Movie Rid en een andere druk bezochte: Star Wars. Die fastpas geeft sneller toegang tot de attractie tussen twee tijdstippen. Wij zijn vanochtend op ons gemak door het restaurant gelopen want het was er knetterdruk, dus niets gegeten en zo hoppa naar het park. Eerst Toy Story gedaan en ik won dik van Mike, maar helemaal eerlijk was het niet want Mike zijn " kanon" waar je mee moet schieten om punten te krijgen deed het niet. En Disney heeft dan wel zoveel service dat je nog een keer mag. Een tenniselleboog later had ik MIke alsnog in gemaakt! Hahaha! Toen zijn we naar de tentoonstelling met film over het leven van Walt Disney gegaan. Het blijft een fantastisch verhaal over vallen en opstaan en domweg doorgaan tot je succes hebt. Hierna zijn we naar de animatie hoek gegaan van het park en hebben de film over Mushu, de draak uit de film Mulan, nog een keer gezien. De winkel voorbij deze attractie heeft altijd wel klandizie aan ons...boeken, beeldjes, net even wat ander spul dan de meeste winkeltjes maar. ...deze keer bleef er niets aan de vingers plakken. Moet niet gekker worden. Intussen was de fastpas voor de great movie ride ingegaan en konden we daar zo, zonder lang wachten in. Mike kan deze attractie inmiddels bijna letterlijk na vertellen maar ik als dom blondje zie telkens weer andere dingen en geniet er toch weer van. Intussen is het half twaalf en is het fastfood restaurant open. Tijd voor een brunch. Ik eet vis, Mike een hamburger. De chocolade mousse als toetje is te lekker om maar half op te eten, moet een keer kunnen en ik geniet er dan ook van. Het is intussen echt ongeloofelijk warm. Gelukkig is de wandeling van aar Star Tours kort maar we lopen toch even een winkeltje binnen om te kijken of ze iets specifieks hebben wat de hulp graag wil hebben. Helaas hebben ze dat hier ook niet maar ziet Mike een boek over het maken en ontwikkelen van de Star Wars films, inclusief de story boards. Jawel, ook dit boek gaat mee! Althans, wordt gekocht en morgen naar het hotel gebracht. Service van Disney zodat je niet de hele dag met je spullen hoef te sjouwen. Bij de Star Wars zitten we op de eerste rij. Kei gaaf! Ik had mijn gordel weer eens erg los zitten en besefte pas toen ik bijna uit mijn stoel schoof tijdens de simulatie rit dat ik mijn voeten niet tegen de rij voor mij schrap kon zetten wat ik anders wel altijd doe. En ik kan niet zoals iedereen met mijn armen mijzelf in de stoel houden dus ik had weer wat extra beweging! Leuk hoor! We besluiten naar de Back Lot tour te gaan en dan het park te verlaten. De Back Lot tour laat alle speciale effecten zien die ze in een film gebruiken. Er wordt een scene uit de film Pearl Harbour nagespeeld met mensen uit het publiek. Een persoon krijgt 4000 liter water over zich heen, andere krijgen torpedo's op zich af geschoten en het publiek wordt nat door zogenaamde bommen en geweerschoten. Ook komen er grote vuurballen uit het water dat dan weer explosies voor moeten stellen. Dan wordt je via een rekwiesieten magazijn naar een electrische open bus geleid waar je langs allerlei film auto's, gevels, vliegtuigen etc wordt gereden. Ook zie je de ruimte waarin alle kleding voor Disneyworld wordt gemaakt en maak je een scene uit een film mee waarin een vrachtwagen in brand staat, honderden liters water naar je toe komen en over de bus heen worden gegoten en de tram heen en weer geschud wordt op een houten brug. Kei leuk, lekker fris ook. Via allerlei winkeltjes met airconditioning lopen we terug naar de auto. Het zwemspul ligt daar al in en het is maar een paar minuten rijden naar een Disney Water park, in ons geval Blizard Beach. Het hele park is zogenaamd een ski oord dat overvallen is door een enorme sneeuwbui. Wij kleden ons om en willen enkel de lazy river afzakken. We leggen onze spullen neer en gaan in grote banden hangen en laten ons door de stroom mee voeren. Het water is ongeveer 80 cm diep en een meter of drie breed. Het is lekker hangen in de banden en we koelen goed af. Als we een uurtje zo hebben rondgedobberd gaan we terug naar het hotel waar we wat uitrusten van het lopen en het zwemmen. Om half 7 begint op een ander resort de Mickey's backyard BBQ. Het is een country muziek show met Mickey en Minnie Mouse, Goofy en Knabbel en Babbel. We parkeren de auto op de parkeerplaats en moeten met een bus van het park verder. Na 20 minuten zijn we in het settlement en lopen we naar het BBQ paviljoen. Het is er druk maar we krijgen plaatsen vlak naast het podium en dansvloer dus prima zicht. Het eten is in buffet vorm en is zoals te verwachten lauw, beetje flauw maar ik vind de salades prima te eten en de kip ook. Het spul wat Mike eet, hamburgers, maisbrood en hotdogs zijn minder, maar ja dat is echt fastfood he? Intussen treed er een country band op en er staat een man viool te spelen. Wauw! Samen met de gitarist staat hij op een gegeven moment echt een show weg te geven van jewelste. Intussen staan er 100 kinderen tussen twee en acht jaar op de dansvloer met de Disney Figuren. Mike filmt alles, met zijn rug naar de dansvloer want die vindt de band veel beter! hahahaha. Er treed nog een soort ouderwetse kinderenterainer op. De kinderen worden er helemaal gek van, een gegil, echt lachen! Na een tijdje houden we het voor gezien. Dit hele gebeuren is voor ouders met kleine kinderen en ik kan me wel als kind gedragen maar dit gaat zelfs mij te ver. We pakken de bus terug naar de parkeerplaats en gaan naar de kamer. We spreken af wat we morgen gaan doen ik MIke gaat TV kijken. Ik moet natuurlijk wordfeuden en de blog typen en als dat klaar is ga ik ook lekker zitten. Tot morgen.