26 September Relax - ESPN

Op een of andere manier is het weer niet echt goed de laatste dagen. Heel erg bewolkt in de ochtend en de luchtvochtigheid is ook hoog. We gaan op weg naar Epcot want daar is de Internationel Food and Wine Festival begonnen. We parkeren bij een hotel en nemen de boot vanaf dat hotel naar Epcot. Het is echt bloedje heet en met mijn gehoest en gepiep blijkt het eigenlijk niet zon strak plan te zijn om in dit park te gaan rond lopen en we gaan dan ook weer met de boot terug naar het hotel. Vanuit hier gaan we de bioscoop proberen daar is het lekker koel en hoef ik niet te lopen. Er draait eigenlijk niets dat we willen zien en we besluiten in de auto een stuk te gaan rijden. Daytona Beach ligt hier op een dik uur rijden en daar zijn we nog nooit geweest dus hoppa, richting Daytona....totdat we in een hele vette file staan. Het zit niet mee vandaag, we staan bijna anderhalf uur stil maar worden dan wel getrakteerd op een prachtige camper die op zijn kant ligt en een auto waarbij de airbags zijn afgegaan. Alle mensen staan er naast dus is het niet heel erg om te kijken toch.... We moeten intussen wel nodig pl...onze neus poederen dus stoppen we bij een benzinepomp en aanvaarden we onze terugreis naar ons hotel omdat we allebei geen zin meer hebben in autorijden. We gaan relaxen op de kamer en het nest jonge cavia's in mijn longen laat ik een toontje lager zingen door een extra dosis te puffen, ik roggel als een 80 jarige man die 70 jaar lange zware vanelle heeft gerookt en Mike grijpt ook al naar de keeltabeltjes. Tjonge, jonge, jonge, dit is niet echt een geweldige dag. Mijn moeder belt intussen met de uitslag van mijn vader. Hij heeft zoveel vernauwingen dat dotteren niet kan. Het word dus open hart operatie of blijkbaar een nieuwe speciale manier van dotteren. We wachten maar af wat het advies wordt. Als we rond zessen zijn afgekoeld en opgeknapt gaan we lekker eten bij een echt sportrestaurant, Amerikaanser wordt het niet. Er wordt life in het restaurant een programma gedraaid over....sport. Wij hebben er geen verstand van en worden gelukkig niet met een camera in het gezicht onder vraagd. Het eten is heeeerlijk. Mike heeft een clamchoweder, ik kippenvleugels. ..als voorgerecht en Mike eet een steak en ik een boterham als hoofdgerecht en nog krijgen we het niet op...nee een desert hoeven we ook niet....nee, ook niet om mee te nemen, ja we weten dat het gratis is ja en hoeven het dan toch niet....blijven ze hier vreemd vinden hoor, om iets af te wijzen van eten. Buiten op de boardwalk staat een straatgoochelaar zijn kunsten te vertonen, we kijken even bij hem en zijn verbaasd hoe snel hij is...niets te zien en hij heeft korte mouwen aan. Knap hoor. De auto brengt ons snel terug bij het hotel waar we weer op de kamer gaan hangen, tv aan, tablets aan, drinken bij de hand. Ach, ook dat heeft wel wat, lekker samen, wat willen we nog meer...

25 September Universal Studio's - Universal mini golf

Als we opstaan is het zwaar bewolt, het blijkt zelfs te regenen als we buiten komen. Wel is het nog onveranderd heet. We besluiten toch maar iets "binnen" te gaan doen. Het Orlando Science Museum lijkt ons wel wat en we rijden richting Orlando. Als we al een stuk op weg zijn zien we dat de lucht wat opentrekt en het is ook al gestopt met regenen. We besluiten om te draaien en naar Universal Studio's te rijden. Daar aangekomen is het inmiddels wel weer erg warm maar valt er ook weer wat regen. Mike is helemaal Minion gek geworden op deze vakantie en de attractie hier wil hij graag doen. Ik kan daar niet in en ga buiten op een bankje wachten. Vorige week waren we ook hier en kochten we wat souveniers, ik had toen een klein bekertje (senseo maat) in mijn hand maar heb dat terug gezet, nu ik zo zat te wachten bedacht ik me dat ik het toch gewoon echt wilde hebben. Hoppa, lang leve de creditkaart en kopen maar! Kei leuk bekertje, ga er thuis iedere dag uit drinken dus nog nuttig ook. Na de minions gaan we naar Twister. Hier is de set nagebouwd van de gelijknamige orkaan film van een aantal jaar geleden. We worden blootgesteld aan onweer, regen, vuur en natuurlijk wind. Met en enorme klap zakt op het laatst het hele podium een stuk naar beneden. Jahoe! Gaaf want zoiets zie je nergens in Europa. Dan komen we langs Beetle Juice en daar begint met 5 minuten een musical revue met alle monsters. Dracula, Wolfman, Frankenstein enzo. We gaan op de tribune zitten en worden op een zeer lamme show getrakteerd, we besluiten nog voor het einde weg te gaan. Dan eten we een stuk pizza en gaan we naar Disaster. Hierin worden in drie ruimtes mensen gevraagd bepaalde dingen te doen die dan later in een film worden gebruikt. Als laatste zit je in een metrotreinstel dat een aardbeving meemaakt terwijl hij ondergronds is. Gaaf! Water, vuur, lawaai, beweging...alles door elkaar en echt een ramp. Ik zit op het hoekje en mijn voeten zijn doorweekt door het water dat het treinstel in loopt. Eenmaal buiten gaat Mike in de single riders lane van de Men in Black attractie staan, ik ben amper de winkel rondgelopen als hij alweer buiten staat! Dat is lekker snel. We lopen samen door de rest van het park en willen eigenlijk graag de drukte uit. Ik ben nog niet lekker en begin me toch wel aardig uitgeteld te voelen. De midgetgolf baan van Universal zit in de City Walk. Hij is hartstikke nieuw, heel interactief en heel mooi en leuk om te doen. Ik win van Mike met 8 hele punten! Ons mam belt nog om te zeggen hoe het met ons pap gaat, hopelijk kunnen ze morgen catheteriseren en weten we wat meer..... Inmiddels ben ik echt heel er moe, begin ook te zweten wat ik nooit doe en eenmaal in de auto moet ik echt even liggen. We hebben een afspraak om te eten in een hotel in Disney World. Als we daar aan het wachten zijn denk ik alleen nog maar aan liggen. Het eten is echt lekker, de serveerste zorgt er zelfs voor dat we heel erg snel binnen en buiten staan als ze hoort dat ik me niet zo lekker voel. Als we terug rijden naar het hotel krijg ik het koud, bestel twee extra dekens en ga dus om half 7 in bed liggen. Rond 9 uur kan ik toch nog even wordfeuden, want een dag niet gewordfeud is een dag niet geleefd....of is zo het spreekwoord niet? Mike bivakeerd op het bed naast me, die kan toch weinig doen...pfff we vallen allebei heel vroeg in slaap.

24 September Celebration Hospital - Congo River Golf

Nou om maar met de deur in huis te vallen, de afgelopen nacht was niet best. Ik heb liggen piepen en hoesten, het leek wel of ik met een nest jonge cavia's in bed lag, wat een fluit concert. Inmiddels heb ik mijn astma inhalers zo ongeveer leeggepuft en dus besloten we ons toch maar eens bij een dokter te melden. Nu kom je hier dan op een Eerste Hulp van een ziekenhuis uit. Voor de deur kun je je auto afgeven, iemand anders parkeert hem dan voor je. Dan vraag iemand je naam, een ander persoon of je voor geneesmiddelen allergies bent en weer iemand anders duwt je allerlei formulieren onder je neus die je moet tekenen. Mijn Disney high tech armbandje wordt nu vergezeld door twee ziekenhuis armbandjes. Dan lopen we verder met iemand en worden we door twee zusters geholpen. Bloeddruk, hartslag etc en wat de klachten zijn. Dan mogen we weer met iemand anders mee en gaan we naar een kamer waar alle techniek in zit die je in operatie kamers ziet. Ook een eigen toilet met eigen breedbeeld tv. En nee, dit is geen kamer maar toch echt de EHBO. Dan komt er weer een zuster die je een ziekenhuis jasje geeft en er komt een administratieve dame die achter het geld aanzit. Nou, die dame en Mike worden de komende uren dikke vrienden kan ik zeggen. Ik heb niet zoveel te missen want ik heb weinig lucht. Dan komt de dokter die heel erg joviaal is en zegt dat ik verneveld ga worden en dat er een rontgenfoto gemaakt moet woren. Ping Pong Kassa! We moeten er bijna om lachen.. Intussen zit Mike te bellen met de reisverzekering die ons verwijst naar de ziektekostenverzekering maar die krijgen we dan weer niet te pakken. Etc etc. Dan komt er weer een andere zuster binnen die mijn hartstikkertjes plakt en een zuurstof ding op mijn vinger zet. Gelukkig geeft ze mijn ook de vernevelaar...hehe, na vijf minuten heb ik me toch een lucht! Ik word er dol van, beetje te enthousiast ingeademd dus rustig aan. Dan komt er een man die mij met brancard en al naar de rontgen rijd, ik mag geen pas zetten. Tjonge, jonge. De rontgen is helemaal beschilderd met zeekoeien en leuke bomen. De man daar is ook super joviaal, als ik klaar ben word ik weer verenigd met Mike, die intussen allerlei nummers heeft opgeschreven van de verzekering. De dokter komt terug en zegt dat ik bronchitis heb. Ik krijg een recept voor antibiotica en prednison. Dan komt het allemaal op betalen aan he... De ziektenkostenverzekering belt maar niet terug maar als we het zelf voorschieten met een credit card krijgen we het wel terug. Dat doen we dan maar en dan blijken we plots op de ziekenhuis kosten 75 % korting te krijgen! Het is toch niet normaal! De dokter kost ons nu rond de 650 dollar en het ziekenhuis ook, dus voor 1300 dollar heb ik mijn receptje voor antibiotica waar ik anders enkel de huisarts voor hoef te bellen! O ja, de antibiotica kosten....12 dollar! Maar goed, we hadden nog niets gegeten en ik ben ook wel een beetje geradbraakt, Mike zijn rug doet zeer en we besluiten te gaan lunchen in ons hotel en even naar de kamer te gaan. Mike moet nog een man terug bellen van de verzekering. Als we koud op de kamer zijn gaat de telefoon. Mijn moeder, met slecht nieuws. Mijn vader heeft een hartaanval gehad, ligt op de hartbewaking en wordt morgen gecatheteriseerd. Dan wordt er direct gedotterd als het nodig is. Ok, dan.....we besluiten toch gewoon door te gaan met de vakantie want vanuit hier kun je toch niets doen. We gaan een potje minigolfen en ik win met een punt verschil! Hahaha, niet helemaal eerlijk met al die steroide in mijn lijf..... Vanuit hier rijden we naar Downtown Disney voor ons diner, we hebben nog geen honger maar je, het staat gepland he... We eten een klein beetje heerlijk italiaans en gaan terug naar het hotel. We houden het voor gezien voor vandaag. Ik ga wat wordfeuden, Mike kijkt TV. Hopelijk gaat het vanacht goed met mijn vader en met mij. Morgen staat Universal nog een keer op de planning.

23 September Premium Outlet Stores - Hard Rock Casino

Nou, die nacht was lang en ernstig. Tjonge, jonge, ik ben blij dat hij over was maar voel me niet zo geweldig. Gelukkig hebben we niets van lopen in de planning vandaag. We gaan bij het dichtsbij zijnde winkelcentrum winkelen. Ik wil graag schoenen en Mike zoekt een nieuwe korte broek. Nu geven wij allebei niets om winkelen dus gaat dat bij ons als volgt. We lopen het gebied binnen met alle bekende, grote A merken en moeten dan in een winkel kijken WAT ze verkopen. Waarschijnlijk weten alle modebewuste mensen wel wat bijvoorbeeld Van Heusen verkoopt, of Koshabach of zoiets maar wij niet. We zoeken eerst naar schoenen winkels en uiteindelijk zie ik nieuwe wandelschoenen bij Timberland en jawel Mike ziet hier ook een korte broek hangen die hij leuk vindt. Dus.... Klaar met winkelen. Broodje eten op de foodcourt en wegwezen. Het is bloedheet weer maar geen zon te zien. Als we wegrijden begint het te miezeren. Eer we op de snelweg naar Tampa zitten regent het echt. Wat een geluk dat we vandaag niet de parken in de planning hebben zitten. Nog tien minuten later giet het echt en dan.....dan is het zo erg dat alle auto's de panierverlichting aan zetten! Mike richt zich op de knipperende achterlichten van een auto voor ons. Je ziet nu echt geen 15 meter voor de auto meer zo hard regent het. Langs de kant van de weg zetten is te gevaarlijk want je ziet niet waar de weg ophoudt en het gras begint en van baan wisselen is ook niet zo slim nu, dus sukkelen we met zo'n 20 mijl per uur, 30 km over de 3 baans snelweg. Hier en daar is het iets minder maar het wordt een vermoeiende rit naar Tampa. Gelukkig kan Mike het alleen af en gooi ik mijn voeten op het dashboard en mijn stoel achteruit zodat ik wat kan slapen. Net voor de afrit kom ik weer overeind. Als we in het casino aankomen lijkt het wel of die airconditioning op invriezen staat. Dus...fleecevest aan. Leuke outfit..open schoenen, korte broek, fleecevest. Nadat we ons geld gedoneerd hebben aan de Seminole Indianen die het casino runnen eten we nog van die overheerlijke kippenvleugels in het Hard Rock Cafe restaurant en rijden dan terug naar het hotel. Gelukkig is het weer dan weer goed want het is donker. Om negen uur komen we op de kamer en kunnen we wordfeuden, tabletten, TV kijken en uitrusten van weer een leuke dag.

22 September Seaworld - Aquatica - Magic Kingdom

In Seaworld hebben ze een nieuw gedeelte geopend dat wij nog niet gezien hebben. Aangezien we hier ook toegangskaarten voor kregen bij de toegang tot Discovery Cove kunnen we hier mooi even gaan kijken. Het is maar een klein stukje rijden naar Seaworld en als we aankomen mogen we ongeveer op de drempel van het park parkeren. Wel even $ 15,00 betalen! We lopen naar het park in en het is er best druk en zowiezo ook weer bloedheet. We zijn voor onze doen ook laat, half elf. We zoeken het nieuwe gedeelte op en dat is echt prachtig gemaakt en iets dat we nog niet eerder gezien hebben in welk park dan ook. Er is een stukje antarctica nagemaakt met rotsen waarop zogenaamd sneeuw ligt, naaldbomen, witte ondergrond, glazen ijspegels en er blaast een heerlijk ijskoude wind uit alle rotsen. Lekker om af te koelen. Er is ook een ritje dat je kunt doen en de wachtrij is 30 minuten. We staan er nog geen minuut in als er wordt omgeroepen dat er technische problemen zijn maar dat ze verwachten dat het niet lang duurt en dat je maar in de rij moet blijven wachten. Ach, dat doen we maar want de rest van het park kennen we al en dit was eigenlijk het enige waar we voor gingen. En....het is er heerlijk koel. Na een minuut of tien gaat alles weer draaien en zijn we binnen de korste keren binnen. Hier is het gewoon koelkast koud, de medewerkers dragen dikke winterjassen! Hahaha, alle gasten in korte broek, T shirt en slippers en de medewerkers hebben nog net geen wanten aan. Via een aantal wacht ruimtes komen we in de ronde wagentjes te zitten, het voelt aan als hooverkrafts. Via een scherm of 4 waarop pinguins te zien zijn worden we naar de uitgang gezweeft. Duurt alles bij elkaar nog geen 5 minuten denk ik, dan staan we bij het verblijf van de echte pinguins. Kijk, dat is dan weer erg de moeite waard. Je ziet ze van dichtbij, ziet ze zwemmen en in de echte sneeuw liggen slapen. Ook springen ze in het water en wordt je natgespetterd met letterlijk ijskoud water. Heerlijk en kei leuk hoor. Buiten gekomen moeten we weer even wennen aan de hitte en besluiten we eerst maar wat te eten. Chinees wordt het, lekker buiten in de schaduw gezeten. We kijken op de plattegrond van het park en besluiten nog even langs een andere attractie te gaan die we niet kennen, Turtle Trek. Dit is een soort IMAX koepel waar een 3D film wordt gespeeld van een zeeschildpad. Hele mooie 3D, leuke effecten en zeker de moeite waard! Als we hierna het park uitlopen via het geasfalteerde pad voelen we hoe ontzettend heet het is. We besluiten naar het waterpark van Seaworld te gaan; Aquatica. Wauw, dat is nog eens een gaaf waterpark! Ze hebben hier twee lazy rivers. We nemen eerst de erg rustige en gaan een paark rondjes met de grote banden rond. Dan lopen we een stuk door het park naar de iets wildere lazy river en moeten we een zwemvest aan. Dat doen we maar na 1 rondje ga ik zonder zwemvest, het is overal ongeveer 1,15 meter diep met een paar hogere, wilde golven maar allemaal prima te zwemmen. Daar komt nog bij dat er om de twintig meter een professionele "strandwacht" zit dus hier kan echt niemand verdrinken. Lekker, lekker, lekker, heerlijk gladde vloer en dat is eerlijk gezegd beter dan bij de Disney parken want daar heb ik van de week mijn knieen mee afgeschaafd. Als we zijn afgekoeld kleden we ons weer om en gaan voor een uurtje naar het hotel. Hierna hebben we een afspraak om te eten in het Grand Floridian Hotel. Dit is een van de duurste Disney hotels en ligt naast het Magic Kingdom. Het is een prachtig hotel maar ook echt voor de kale kak hoor. Onze sfeer is het niet, gelukkig is onze ober een normaal iemand en hebben we het toch naar ons zin. Als toetje krijgen we 4 kleine taartjes, zoet, zoeter, zoets, krak zei het tandglazuur zo zoet. EN- een chocolade Mickey Mouse! Nu zijn we op ongeveer 3 minuten met de monorail van Magic Kingdom. We gaan daar lekker naar toe en doen op ons gemakkie de Monster Laugh Floor nog een keer. Dat blijft iedere keer weer lachen en knap van die mannen die moeten improviseren en reageren op het publiek. Ook het ritje met de people mover bevalt ons weer, al is het maar omdat je daar gewoon in kunt zitten en vermaakt wordt. Via de kinder attractie Winnie de Pooh, Mike schaamt zich dood dat ik daar weer in wil maar hij gaat toch mee (jaren training hoor voordat dat lukte...) gaan we op een leuk plekje staan om de lichtjes parade te bekijken. Het is acht uur en donker, de lichten in het park wordt gedimd of gedoofd en dan trekken er wagens en figuren langs die helemaal gemaakt zijn van lichtjes. Het melodietje van de optocht is zo aanstekelijk dat het nog langer blijft hangen dan de melodietjes van de Efteling! Nu duurt het nog een half uur voor de vuurwerk show begint, mooi tijd om een Pineapple float te gaan scoren! Wat dat is? Nou, dat is vers geperst ananassap in een glazen beker met daarin softijs met ananassmaak. Je krijgt er een rietje en een lepel bij. En die zijn me toch lekker, er staat altijd een rij mensen te wachten voor die snack, soms duurt het wel een uur voor je aan de beurt bent maar nu zijn we binnen 5 minuten weg. We besluiten dan naar het midden van het park te gaan om het vuurwerk te bekijken maar dan blijkt het zo druk te zijn dat we er letterlijk niet meer doorkomen. Een aantal Disney mensen gaat het menselijk verkeer regelen en na 10 minuten kunnen we eindelijk bewegen. We komen langs een verhoogd terras van een restaurant, met een vrij uitzicht op het kasteel waar boven het vuurwerk altijd wordt afgeschoten. Ha! We gaan op het muurtje van het terras zitten, voor ons staan een paar scootmobielen geparkeerd en dus kan niemand vlak voor ons gaan staan. We zitten zomaar eerste rang! Nog nooit eerder gezeten voor het vuurwerk, laat staan zonder dat iemand het uitzicht blokkeerd. Er komen nog een man en vrouw met een klein kindje bij ons zitten en dat past precies. We raken aan de praat en we geven hun onze toegangstickets voor Legoland want die kleine heeft precies de goede leeftijd voor dat park. Het vuurwerk blijft ontzettend mooi, maar ja, ik blijf er dan ook wel hartstikke gek op. Als het vuurwerk stopt gaat 80 % van de bezoekers naar huis. Wij lopen de andere kant op en gaan nog een keer door het spookhuis en besluiten dan te gaan. De grootste drukte is weg als we de monorail naar het Grand Floridian pakken en daar de auto ophalen en naar het hotel rijden. Het is elf uur geweest als we op de kamer aankomen. En ja, we zijn erg moe, maar morgen hebben we een rustig dagje in de planning.

21 September Disney Studio's - Blizzard Beach - Mickeys BBQ

Met onze fantastische hi tech armbanden kunnen we drie fastpassen regelen voor een bepaald park dat we willen bezoeken die dag. Voor Disney Hollywood studio's moesten we natuurlijk fastpassen voor mijn favoriete attractie hebben: Toy Story, voor die van Mike: Great Movie Rid en een andere druk bezochte: Star Wars. Die fastpas geeft sneller toegang tot de attractie tussen twee tijdstippen. Wij zijn vanochtend op ons gemak door het restaurant gelopen want het was er knetterdruk, dus niets gegeten en zo hoppa naar het park. Eerst Toy Story gedaan en ik won dik van Mike, maar helemaal eerlijk was het niet want Mike zijn " kanon" waar je mee moet schieten om punten te krijgen deed het niet. En Disney heeft dan wel zoveel service dat je nog een keer mag. Een tenniselleboog later had ik MIke alsnog in gemaakt! Hahaha! Toen zijn we naar de tentoonstelling met film over het leven van Walt Disney gegaan. Het blijft een fantastisch verhaal over vallen en opstaan en domweg doorgaan tot je succes hebt. Hierna zijn we naar de animatie hoek gegaan van het park en hebben de film over Mushu, de draak uit de film Mulan, nog een keer gezien. De winkel voorbij deze attractie heeft altijd wel klandizie aan ons...boeken, beeldjes, net even wat ander spul dan de meeste winkeltjes maar. ...deze keer bleef er niets aan de vingers plakken. Moet niet gekker worden. Intussen was de fastpas voor de great movie ride ingegaan en konden we daar zo, zonder lang wachten in. Mike kan deze attractie inmiddels bijna letterlijk na vertellen maar ik als dom blondje zie telkens weer andere dingen en geniet er toch weer van. Intussen is het half twaalf en is het fastfood restaurant open. Tijd voor een brunch. Ik eet vis, Mike een hamburger. De chocolade mousse als toetje is te lekker om maar half op te eten, moet een keer kunnen en ik geniet er dan ook van. Het is intussen echt ongeloofelijk warm. Gelukkig is de wandeling van aar Star Tours kort maar we lopen toch even een winkeltje binnen om te kijken of ze iets specifieks hebben wat de hulp graag wil hebben. Helaas hebben ze dat hier ook niet maar ziet Mike een boek over het maken en ontwikkelen van de Star Wars films, inclusief de story boards. Jawel, ook dit boek gaat mee! Althans, wordt gekocht en morgen naar het hotel gebracht. Service van Disney zodat je niet de hele dag met je spullen hoef te sjouwen. Bij de Star Wars zitten we op de eerste rij. Kei gaaf! Ik had mijn gordel weer eens erg los zitten en besefte pas toen ik bijna uit mijn stoel schoof tijdens de simulatie rit dat ik mijn voeten niet tegen de rij voor mij schrap kon zetten wat ik anders wel altijd doe. En ik kan niet zoals iedereen met mijn armen mijzelf in de stoel houden dus ik had weer wat extra beweging! Leuk hoor! We besluiten naar de Back Lot tour te gaan en dan het park te verlaten. De Back Lot tour laat alle speciale effecten zien die ze in een film gebruiken. Er wordt een scene uit de film Pearl Harbour nagespeeld met mensen uit het publiek. Een persoon krijgt 4000 liter water over zich heen, andere krijgen torpedo's op zich af geschoten en het publiek wordt nat door zogenaamde bommen en geweerschoten. Ook komen er grote vuurballen uit het water dat dan weer explosies voor moeten stellen. Dan wordt je via een rekwiesieten magazijn naar een electrische open bus geleid waar je langs allerlei film auto's, gevels, vliegtuigen etc wordt gereden. Ook zie je de ruimte waarin alle kleding voor Disneyworld wordt gemaakt en maak je een scene uit een film mee waarin een vrachtwagen in brand staat, honderden liters water naar je toe komen en over de bus heen worden gegoten en de tram heen en weer geschud wordt op een houten brug. Kei leuk, lekker fris ook. Via allerlei winkeltjes met airconditioning lopen we terug naar de auto. Het zwemspul ligt daar al in en het is maar een paar minuten rijden naar een Disney Water park, in ons geval Blizard Beach. Het hele park is zogenaamd een ski oord dat overvallen is door een enorme sneeuwbui. Wij kleden ons om en willen enkel de lazy river afzakken. We leggen onze spullen neer en gaan in grote banden hangen en laten ons door de stroom mee voeren. Het water is ongeveer 80 cm diep en een meter of drie breed. Het is lekker hangen in de banden en we koelen goed af. Als we een uurtje zo hebben rondgedobberd gaan we terug naar het hotel waar we wat uitrusten van het lopen en het zwemmen. Om half 7 begint op een ander resort de Mickey's backyard BBQ. Het is een country muziek show met Mickey en Minnie Mouse, Goofy en Knabbel en Babbel. We parkeren de auto op de parkeerplaats en moeten met een bus van het park verder. Na 20 minuten zijn we in het settlement en lopen we naar het BBQ paviljoen. Het is er druk maar we krijgen plaatsen vlak naast het podium en dansvloer dus prima zicht. Het eten is in buffet vorm en is zoals te verwachten lauw, beetje flauw maar ik vind de salades prima te eten en de kip ook. Het spul wat Mike eet, hamburgers, maisbrood en hotdogs zijn minder, maar ja dat is echt fastfood he? Intussen treed er een country band op en er staat een man viool te spelen. Wauw! Samen met de gitarist staat hij op een gegeven moment echt een show weg te geven van jewelste. Intussen staan er 100 kinderen tussen twee en acht jaar op de dansvloer met de Disney Figuren. Mike filmt alles, met zijn rug naar de dansvloer want die vindt de band veel beter! hahahaha. Er treed nog een soort ouderwetse kinderenterainer op. De kinderen worden er helemaal gek van, een gegil, echt lachen! Na een tijdje houden we het voor gezien. Dit hele gebeuren is voor ouders met kleine kinderen en ik kan me wel als kind gedragen maar dit gaat zelfs mij te ver. We pakken de bus terug naar de parkeerplaats en gaan naar de kamer. We spreken af wat we morgen gaan doen ik MIke gaat TV kijken. Ik moet natuurlijk wordfeuden en de blog typen en als dat klaar is ga ik ook lekker zitten. Tot morgen.

20 September Legoland

Nou, vanochtend rustig opgestaan want we hadden Legoland op de planning staan en we wisten al dat dit geen volle dag zou worden. De tickets voor Legoland kregen we gratis bij onze andere attractiepark tickets en dat gaf ons mooi de gelegeheid om te gaan kijken naar dit nieuwe park. We halen in onze foodcourt een ontbijt wat we in de auto opeten. Het is druk want het weekend staat voor de deur. Als we wegrijden bij het hotel is het half tien en zeker 30 graden, strak blauwe lucht. Lekker, lekker, lekker! Na een kleine drie kwartier rijden staan we bij Legoland voor de deur. Het is er niet druk vandaag. We komen snel binnen en lopen op ons gemak het hele park rond. Het is bijzonder leuk ingericht, veel waterspelletjes en ritjes voor kinderen tot 8 jaar. Alles wat ouder is zal het wat saai vinden of kinderlijk maar de kleintjes kunnen hier de hele dag gemakkelijk hun hart ophalen. Wij vinden het leuk om te zien, maar eerlijk gezegd alleen omdat het dus gratis was. Als we per persoon 15 dollar hadden moeten betalen zouden we het al minder leuk vinden. Wel heel mooi om te zien is het Miniland gebied waar met legostenen grote bekende Amerikaanse steden zijn nagebouwd en het gedeelte van Star Wars. Natuurlijk zijn er wel enorm veel grote figuren te zien door het hele park, helemaal opgebouwd uit legostenen maar het merendeel is echt voor de kleintjes. We gaan nog naar een soort piraten show kijken en tot onze verbazing worden er drie speedboten gebruikt en komen er diverse waterski acts voorbij en natuurlijk wordt het afgesloten met wat knallen en vuurwerk. Tja, ook zo'n show voor kleine kinderen is een en al entertainment en vol enthousiasme gespeeld door de acteurs. Als we bijna gebakken zijn gaan we rond twee uur weer naar het hotel om af te koelen. We rommelen wat op de kamer en gaan om half vijf alweer richting Down Town Disney waar we een diner hebben afgesproken bij een Carribisch restaurant. Nu zijn ze hier de enorme parkeerplaatsen bij Down Town aan het verbouwen en moeten we dus ergens parkeren waar we nog nooit zijn geweest. Het leuke is dan we zien dat er een watertaxi gaat naar het restaurant waar we moeten zijn. Aangezien het nog warm is, wij lui zijn en een boottochtje altijd leuk is nemen we die taxi en die zet ons keurig op tijd bij Paradiso 37 neer waar we gaan eten. De blonde serveerster en ik hebben de ene spraakverwarring na de andere. Mike moet er om lachen maar ik blijf het proberen tot het bittere einde, gelukkig kan zij er ook om lachen en gaan we weg nadat we heeeerlijk gegeten hebben. Nee, geen desert want het zijn weer aardige porties. Nu gaan we terug naar de minigolf baan waar we gisteren ook waren maar nemen de tweede, hele moeilijke gaan. Hij lijkt eigenlijk wel het meeste op een "echte" golfbaan met afstanden rond de 35 meter. Lekker hard meppen dus, zeker de eerste slag want mikken kan ik toch niet maar raggen tegen die bal blijkt me goed af te gaan. Ik win namelijk met 9 punten van Mike! Hahahaha, na twee nederlagen is mijn wraak zoet. We gaan naar de kamer maar niet voordat we mijn Coca Cola glazen gaan afhalen die we gisteren gekocht hebben....eindelijk zijn ze in de kamer, nu nog heel mee naar huis krijgen. Morgen weer een leuke dag voor de boeg.....ik kan er zomaar aan wennen.

19 September Epcot - Orlando Shushi House - Minigolf

We zijn pas rond 9 uur uit bed komen vallen en hebben een klein ontbijtje gedeeld in de foodcourt van het hotel. Toen we rond 10 uur in Epcot aankwamen was het al lekker warm, heet dus. Als eerste zijn we in de enorme gofbal gegaan waarin Siemens een attractie heeft gesponsort. Epcot staat voor Experimental Prototype Community of Tomorrow, alles in dit park is technologisch. Althans de ene helft, in de andere helft presenteren een aantal landen zichzelf. Maar goed, de golfbal is ongeveer 60 meter hoog, waarvan de onderkant al 5 meter boven de grond ligt. In de bal gaat een soort treintje omhoog en zie je de geschiedenis van de aarde uitgebeeld en dan met name de technologische ontwikkeling. Klinkt saai maar dat is het niet want het is Amerika en alles is show en entertainment dus dit ook. Vanuit hier gaan we naar een kinderattractie over de film van Nemo, leuk maar wel een heeeeeel rustig ritje. Nu is het een klein stukje lopen door de hitte naar het paviljoen The Land, hier is het altijd druk want een van de populairste attracties van Epcot is hierin gevestigd. Soarin is een film geprojecteerd op een IMAXscherm. Als je binnenkomt is het geen zaal maar zijn het een soort banken waar je in gaat zitten. Drie banken achter elkaar. Dan wordt het donker en wordt de eerste rij banken tot ca 7 meter hoog opgetild, de volgende op 5 en de onderste op 3 meter. Mensen die mij kennen weten dus dat ik daar niet in ga zitten, met niets onder mijn voeten! Maar Mike is er natuurlijk wel in gegaan (en ik een eerdere keer ook toen ik niet wist dat het zo hoog zou gaan) Als je omhoog getakeld bent wordt er op het IMAX scherm een film afgespeeld die is gefilmd met een hangglider. Je voelt dus ook dat je zweeft door de beweging van de hangende bank en wind effecten. Het is schitterend! Als Mike terug komt is het nog een kwartiertje voor we onze lunch afspraak hebben in Mexico. In het tweede gedeelte van het park heeft oa Mexico een presentatie ingericht van hun land. Het zijn gebouwen op ware grootte, winkeltjes met spullen uit het land zelf, restaurants en soms kleine attracties. Alle mensen die in zo'n paviljoen werken zijn uit het land zelf en mogen voor een jaar werken in de VS. Wij eten dus in Mexico en de steak was echt heel erg lekker, ook de nacho's smaakte lekker. Als we gegeten hebben gaan we met een bootje langs de Mexicaanse voorstelling, leuk maar niet echt spannend. We lopen op ons gemak langs de verschillende landen en doen de attracties van Noorwegen, Canada en de Verenigde Staten zelf. Dit is echt een enorm pand weer, waar een stukje Amerikaanse verheerlijking plaats vindt. In de ruimte voor het theater zingt een zeer professionele a capella zanggroep, iedere keer weer goed voor kippenvel. Als we het gedeelte van de landen verlaten gaan we de Figment of Imagination attractie doen. Hierin worden de zintuigen geprikkeld door een tekenfilm figuur, het is een kei kleurrijke attractie met een aanstekelijk muziekje op het eind. Leuk, zeker ook omdat er airconditioning is. Als we hier uit lopen komen we bij de Cool Shop aan. Hier kun je allerlei smaken van Coca Cola gratis proeven en aangezien wij wel Nederlanders blijven gaan we hier wat drinken. Nu heb ik een paar jaar geleden bij de echte Coca Cola fabriek in Atlanta een enorm Cola glas gekocht waaruit ik iedere dag drink en heb ik er telkens spijt van dat ik er maar 1 van heb gekocht toen. Staan we hier cola's te proeven zie ik toch in een keer een schap vol met MIJN cola glazen! Hallelujah! Hallelujah! Ik ga helemaal uit mijn dak en koop er. ....2! Ikkuh helemaal blij hoor, als een kind! Hahaha, Mike moet er gewoon om lachen hoe ik met mijn glazen bij de kassa sta, die man zal wel gedacht hebben dat ik ze niet allemaal op een rijtje heb.... Maar goed, hierna gaan we naar Testtrack, ook hier ben ik een keer in geweest en direct van genezen. Dit is de tweede zeer populaire attractie van Epcot. Gelukkig is er een single riders baantje en kan Mike direct in de attractie. Je wordt met 6 personen in een soort racewagen gezet die getest wortd op diverse soorten wegdek, in ijzigkoud weer, een bloed hitte en tot slot wordt de snelheid getest. De racewagen vliegt een aantal rondjes buiten om het pand op een hoogte van 5 meter. De baan is denk ik net zo lang als een atletiekbaan en hij gaat echt razend snel. Deze attractie wordt gesponsord door Chevrolet en in de ruimte na de attractie staan de nieuwste modellen opgesteld. Je mag er in, aan en op zitten. Toys voor Boys! Yeeha! Pffff, leuk hoor, maar ik word er niet warm of koud van. Alhoewel, die airco is ook hier weer heerlijk! Als laatste attractie gaan we van alles leren over energie van Ellen Degeneres. Het is een ritje door een Dinosaurus landschap dat wordt afgesloten met een soort film. Leerzaam maar ook leuk want Ellen is echt lachwekkend.... Het is 5 uur als we tot de conclusie komen dat we alles hebben gezien voor vandaag, we hebben alweer aardig wat kilometers gewandeld en lopen terug naar de parkeerplaats. Daar stelt Mike voor om Sushi te gaan eten. JOEHOE! Ik had daar wel zin in maar weet dat het niet echt iets is waar Mike warm voor loopt en het is ook aardig duur. ... Maar goed we rijden een half uurtje naar de Florida Mall omdat we daar een hele goede weten te zitten. We bestellen 6 rollen en lopen "dik gegeten" weer naar buiten. Lekker, lekker, lekker. Om de buik weer kwijt te raken gaan we nog een potje mini golfen op een Disneybaan dit keer. Helaas verlies ik met 1 punt....balen maar het was wel weer leuk om de dag zo af te sluiten. We komen rond 9 uur op de kamer aan. Mike kijkt TV en ik typ de blog nadat ik heb gewordfeud...ja das echt een verslaving! hahaha tot morgen

18 September Hard Rock Casino Tampa - Orlando

Vanochtend zijn we langer blijven liggen, we hebben pas om kwart voor 10 een ontbijtafspraak bij het Rain Forest Cafe in het dierpark van Disney - Animal Kingdom. Als we in het restaurant aan komen weten we niet wat we zien. Er is een compleet regenwoud nagebouwd. Aquaria, een waterval, levensgrote olifanten, apen, vogels, vlinders etc. Om de zoveel tijd komt er een onweersbui met veel lawaai in het restaurant overgewaaid. Gelukkig zonder regen.... Alle dieren maken dan lawaai en het is een herrie als een oordeel als je zit te eten maar toch echt geweldig! Waar maak je dat nu mee. Het eten was overigens ook goed, maar weer veel te veel... Onder het eten overleggen we want eigenlijk vinden we het te warm om rond te gaan lopen, zeker na die dag van gisteren en mijn zwabberende gewrichten op het moment. We besluiten lekker koel binnen te gaan zitten in het casino van Tampa. Dat is voor ons ook geen straf, het is een leuk ritje van iets meer dan een uur rijden en plezier verzekerd! We blijven lang genoeg spelen tot we rond drie uur aan de kippenvleugeltjes kunnen want die zijn hier in het Hard Rock Cafe erg, erg, erg, erg lekker! We spelen nog wat en rond vijf uur houden we het voor gezien. We stoppen onderweg voor een lekker bakkie koffie bij de Starbucks, de andere koffie hier is echt niet te drinken hoor...dat Mike het opdrinkt snap ik echt niet. Terug in Disneyworld gaan we nog een rondje mini golfen bij de Congo River Golf. Ook bij deze baan weer een enorme hoge waterval, zeker 10 meter, nep rotspartijen, watervliegtuigjes, houtenboten alles om de baan aan te kleden. Bij de entree kun je nog alligators voeren.....ja, ja, hier is alles show of entertainment. Geweldig! Rond half acht zijn we terug bij het hotel, tanken wat koffie en thee en gaan lekker wat hangen op de kamer. Mike kijkt TV, ik ga eerst wordfeuden want anders krijgt ik afkickverschijnselen en dan typ ik deze blog. Morgen weer een dag, morgen staat Epcot op de planning.....

17 September Universal Studio's

De dag begint vroeg vandaag want we willen in het hotel ontbijten en vroeg bij Universal Studio's zijn. Rond kwart voor acht zit ik braaf aan de jus met een banaan en werkt Mike een heerlijk warm Engels ontbijtje weg. O nee, niet helemaal want de aardappeltjes waren op! Als we naar de auto lopen kunnen we al voelen hoe warm het is. Na een klein half uurtje komen we Bij Universal aan en mogen we via de blauwe lijn op de grond naar de gehandicapte parkeerplaats. (soms een beetje misbruik maken van scheelt kilometers lopen bij deze parken) Via loopbanden komen we in het uitgaansgebied van Universal aan. Er zijn twee pretparken en we gaan eerst naar de Islands of Adventure. Dit is een ruig park met veel achtbanen en waterbanen die loodrecht naar beneden gaan of waar je kletkliederzeiknat uit komt. Dit soort attracties slaan wij over. We gaan als eerste in de Spiderman attractie. Dit is een van de nieuwste attracties en dat is te zien aan de technologie die er aan te pas komt. Je zit in een spaceauto die zweeft, althans zo voelt het. Voor je zie je telkens 3D beelden van Spiderman en zijn vijanden. Die springen dan bijvoorbeeld op je spaceauto en op het moment dat die figuur landt voell je de auto schudden. Als er met vuur of water wordt gespeeld voel je hitte of word je nat gespoten. Het is best een ruig ritje en ik voel dat mijn gewrichten wel erg los zitten vandaag, zal wel door de hormonen komen. Na dit ritje lopen we op ons gemak naar het gedeelte waar de Harry Potter attracties zijn. Er is een comlete straat nagebouwd uit de film, ook de trein is er met natuurlijk allemaal medewerkers in de juiste kledij. De attractie zelf gaat Mike alleen in, het is mij te ruig. We wandelen door en maken een helehoop foto's in het park. We zijn er al eens eerder geweest maar op een of andere manier bevalt het ons nu beter dan de eerste keer. Na een kleine twee uur hebben we dit park wel gezien en lopen we via een mooi pad langs het Hard Rock Hotel naar de Universal Studio's. Dit is ook gewoon een attractiepark en geen werkende studio. Inmiddels is het bloed en bloed heet, ja we weten dat het in Nederlands niet best is met het weer, maar dit is ook iets te veel van het goede. We besluiten dan ook eerst maar eens uit de zon te gaan en gaan binnen naar de Terminator show kijken. Deze show is 3D maar er spelen ook life acteurs mee, een afwisseling van film en werkelijkheid dus. Echt met Amerikaans enthousiasme en ik vond het mooi, Mike had er niet zoveel mee. Dan gaan we wat eten bij de fastfood keten die vlakbij zit en we worden vermaakt door een paar tropische mannen en sexy vrouwen die dansen op straat. Recht tegenover het restaurant is het theater waarin de Horror Make Up Show wordt gegeven, dat doen we ook maar meteen, lekker koel en heerlijk dichtbij. Het is een goede show, bij tijd en wijlen akelig en goor maar dat is de horror. De man die de uitleg geeft is erg ad rem en humoristisch dus het is nog lachen ook op zijn tijd. Als we er uit lopen is het tijd voor een geweldige attractie van Despicable Me! (Verschikkelijke Ikke) met mijn zwabberende gewrichten is het slimmer om buiten te blijven dus ga ik in de zon op een bankje zitten (nee, er was geen schaduw in de buurt) en wacht ik op Mike die met een goed half uur terug komt. Binnen ga ik nog even met een van de hoofdrolspelers op de foto. Een Minion! Kei lachen en we kopen wat spullen in de niet te vermijden souvenierswinkel bij de attractie. Een volgende attractie is Transformers, deze hebben we in mei in Los Angeles gedaan en ik weet wat er komen gaat. De wachtrij is best lang maar er is een speciale rij voor mensen die alleen zijn. We spreken af dat Mike alleen gaat, dit gaat lekker snel en ik ben er zeker van dat ik de dag goed doorkom. En jawel hoor met een paar minuten staat Mike alweer in de souvenier winkel. We willen samen in de Disaster attractie gaan maar die is gesloten wegens technische mankementen. Dan maar door naar de Men in Black attractie. Die kennen we ook al van een vorige keer en dat is ook een geweldige technologische attractie maar ook redelijk ruig dus....Mike gaat weer via de single riders lane naar binnen. Hij blijkt zo de hele wachtrij voorbij te kunnen lopen en in de attractie te stappen. Als ik sta te wachten vraagt een mevrouw of ik op 1 persoon wacht, als ik ja zeg, geeft ze mij een apart pasje waarbij 1 persoon voorrang krijgt bij een attractie. Leuk, weer een gelukje op een perfecte dag! Een paar passen verder staan we voor de Simpsons attractie. Ook die ken ik en daar zou ik wel in zijn gegaan vandaag maar we zitten een beetje krap in de tijd, de wachtrij is lang en Mike vind de Simpsons veel leuker dan ik. Hij gaat dan ook met dat speciale pasje weer alle rijen voorbij en komt met een 20 minuten weer buiten. Intussen ben ik gebakken want ook hier was geen spatje schaduw te bekennen voor de wachtende mensen. We duiken een winkeltje in en ik koel even af pal onder de airconditioning. Mike vindt intussen een geweldig tekenboek van de Simpsons en als we die hebben afgerekend kunnen we weer verder. We kunnen samen de ET attractie gaan doen. Dat is een rustig ritje en daar wil ik wel graag mee in. Gelukkig is er geen wachttijd dus...hoppa....op de fiets de lucht in om ET naar huis te kunnen helpen. Beetje achterhaald die attractie maar toch leuk. Vanuit hier lopen we door de miezerregen naar de parkeergarage. Toch zeker 20 minuten flink door lopen en we zijn allebei al total loss! We rijden snel naar het uitgaansgebied van Disney World - Down Town Disney. Hier hebben we een diner afsrpaak in een Cubaans restaurant. Een heel gezellig tentje en we zijn vroeg en dus is het nog rustig. We kiezen een authentiek Cubaans gerecht met rundsvlees, kip en varkensvlees met gebakken banaan, witte rijst en nog zwarte bonen. Nou toen de ober kwam stond gelijk ons vierpersoontafeltje vol met eten voor ons tweeen! Godsamme wat een hoeveelheid! We komen allebei niet aan de de rijst en de bonen en hebben aan twee soorten vlees met de banaan meer dan genoeg. Wel echt lekker...wel echt heeeel veeeeel knoflook. Intussen zijn we lekker afgekoeld en wat uitgerust. We besluiten tegenover het restaurant naar het Technologisch speelcentrum van Disney te gaan - Disney Quest. Hier zijn heel veel videospelletjes, flipperkasten, virtuele spelletjes en gewoon kinderdingen te doen. We brengen er een paar uur in rond en gaan naar het hotel als we bijna niet meer op de benen kunnen staan. Wat een geweldige dag en wat ben ik de man of vrouw die de airconditioning heeft uitgevonden dankbaar....

16 september - Magic Kingdom

Gelukkig vanacht beter geslapen maar rond vijf uur klaar wakker. Ik hou me wat bezig met de tablet en met het werkende krijgen van de My Disney Experience applicatie op de tablet. Nou, rond half zeven geef ik het op en maak ik Mike wakker. Hij gaat er ook nog mee aan de slag maar zelfs hij krijgt die verr....te app er niet op. Met die app kunnen we fastpasses voor attracties reserveren en op de high tech armband zetten. Die fastpasses geven de voorrang bij bepaalde attracties dus dat is wel handig als we dat werkende krijgen. We gaan op ons gemakkie douchen en gaan dan maar weer eens langs de congierge balie. Het meisje heeft het snel gezien. Ik heb twee persoonlijkheden. Een met een spatie en een zonder. Met een paar klikken heeft ze het probleem opgelost en zijn ik en ik weer een persoon, zonder spatie tussen van en Gennip. We kunnen direct fastpassen regelen voor Magic Kingdom waar we dadelijk naar toe gaan. Als we buiten komen is het werkelijk bloedheet, strakblauwe lucht en een hoge luchtvochtigheid. We rijden met de airco aan naar de enorme parkeerplaats waar we kunnen kiezen uit een stoomboot of een monorail om naar het park zelf te komen. We kiezen de boot en na 10 minuten kunnen we de tassencontrole links laten liggen en met onze armbanden en een vingerafdruk het park in. Onze eerste fastpass gaat pas over 40 minuten in dus hebben we tijd voor een Starbucks koffie met blueberrie muffin, Godsamme wat zijn die dingen toch lekker, het is maar goed dat we die niet in Nederland hebben. Als we het op hebben gaan we naar de Haunted Mansion. Het spookhuis is kei gaaf! Best eng maar met mooie muziek en humoristische stukken. Als we er uit komen staan we vlakbij It's a small World, een kinderattractie in een bootje met een heel erg kenmerkend melodietje. We kunnen zo doorlopen en zien toch weer andere dingen dan alle vorige keren dat we de attractie hebben gedaan. Vanuit hier is het maar een klein stukje lopen naar Mickey's Philharmonic, een 4D voorstelling van divere Disney film muziekjes. 4D is een 3D film met reuk, licht en beweging effecten. Dus worden er taartjes gegooid dan krijg je een pufje lucht in je gezicht, gooien ze een emmer water dan wordt je dus natgespoten. Nee, niet met een brandslang maar het voelt alsof je wordt natgespoten met een plantenspuit. Het koelt wel lekker af. Inmiddels is het tijd voor onze tweede fastpass, een van de nieuwste attracties Under the Sea met Ariel. Het is een gezellige kinderattractie maar wat ons er aan boeit is hoe ze dingen maken en hoe ze bepaalde overgangen in het verhaal ondersteunen met muziekswitch of kleur of lichtwisselingen. Helaas voor ons is de attractie op dat moment kapot, ze kunnen ook niet zeggen wanneer het gerepareerd is maar onze fastpas blijft de hele dag geldig. Dan gaan we door het nieuwe Fantasyland met heel veel attracties voor kleine kinderen naar het stoomtrein station. Hier pakken we de trein naar het Western gebied waar we dan snel doorheen lopen naar een nagebouwde zaal uit het Witte Huis. Na een tijdje wachten mogen we een enorme bioscoopzaal in waar de geschiedenis van de Verenigde Staten wordt verteld door Morgan Freeman en waarna alle presidenten worden opgenoemd. Tijdens het opnoemen zijn alle 44 presidenten zichtbaar als wassenbeeld, tot en met Obama toe, die dan ook nog een speech houdt op het einde. Het is op en top propaganda, beeld en geluid is een staaltje Amerikaans Entertainment maar wij houden daar wel van en vinden het nog steeds een mooie attractie. Als we naar buiten lopen blijken we al tien minuten te laat voor onze lunchafspraak te zijn. We lopen er snel naar toe en worden gewoon vriendelijk ontvangen. Het is een Italiaans restaurant en lekker dat we gegeten hebben! Echt heerlijk....koffie en thee als toetje en we zijn er weer klaar voor. Het is rond een uur als het echt te warm begint te worden voor mij en we gaan naar het hotel terug. Dat duurt dan weer even want we moeten eerst met de monorail naar de parkeerplaats en dan nog een kwartier dwars door Disney World rijden naar ons hotel. We koelen even af op de kamer, verbrassen nog wat geld in de Arcade van het hotel en gaan dan toch maar weer terug naar Magic Kingdom. Als we wegrijden begint het te druppelen en dat blijft het doen tot we weer bij de parkeerplaats zijn. We pakken de boot naar het park en lopen door de motregen naar Tomorrowland. De mensen staan te schuilen of de regen je kleding blijvend beschadigd... Wij als bikkels lopen gewoon door en gaan naar de Laugh floor, dit is een zaal waarin de Monsters van de tekenfilm Monsters Inc interactief het publiek entertainen. Nu Monsters Universtity als film uit is, is het sinds januari iets aangepast en dat is leuk, het is iets nieuws. Als we naar buiten gaan blijkt er een tropische regenbui plaats te vinden, via diverse winkeltjes komen we in een fastfood restaurant uit waar we allebij een hamburger van Angus Beef bestellen. Een echte Amerikaans hap. Jammie jammie hoor. Ik vind het Mangoijs als toetje ook erg lekker. Het is gewoon mangomoes wat is ingevroren. Hierna gaan we naar Buzz Lightyear. Dit is een schietspelletje waar het om de punten gaat. Je zit met zijn twee-en in een karretje wat je zelf rond kunt laten draaien, je gaat langs figuren uit de film Buzz Lightyear en daar kun je op schieten met je lasergun. Wij hebben het altijd heel leuk gevonden maar deze keer was het niet zo leuk, wij denken dat het aan het karretje lag, dat functioneerde niet helemaal jofel maar goed, leuk blijft het wel! Dan lopen we weer naar de Under the Sea met Ariel attractie waar we vanmiddag niet in konden en nu gaat dat wel. Mooi, mooi, mooi kan het niet anders zeggen. Mooie kleuren, bewegende figuren en musical muziek, ik kan er wel van genieten. Vanuit hier lopen we dwars door het park, onder het kasteel naar het Adventureland. Hier gaan we The Pirates of the Carribean attractie doen. Je zit in een bootje dat rustig langs nagebouwde filmdecors gaat, wij zitten op de eerste rij en dat levert ons met die ene kleine afdaling in het water een kletskliedernat pak op.....wel lekker fris en we waren toch al van plan naar het hote te gaan dus erg vinden we het niet. We druipen de attractie uit en gaan met de monorail naar de parkeerplaats en naar het hotel waar we rond half acht op de kamer aankomen. Ik ben goed moe van de hitte en het lopen dus ben blij op de kamer te zijn bij de airconditioning. Lekker effe op de tablet spelen, blog typen en dan effe tutten voor de spiegel. Het plan is om morgen naar Universal te gaan. ....

15 september - Discovery Cove

Nou, voor mij was de nacht niet echt geweldig verlopen. Veel wakker geweest en liggen wringen in bed. Gelukkig wist ik dat we om 8 uur al bij Discovery Cove terecht konden dus hield ik me rustig tot het zeven uur was. Toen ben ik maar eens gaan rommelen bij de wastafel en ben ik gaan douchen. Daarna heb ik Mike maar wakker gemaakt zodat we voor mijn gevoel de nacht achter ons konden laten. We tanken koffie en thee in onze bekers en gaan op weg naar Discovery Cove. In januari 2010 zijn we hier ook geweest maar toen was het 5 graden boven nul in Florida. Ja, een record qua temperatuur toen en wij maar blauw bekken toen we met de dolfijnen zwommen. Dat vond ik zo zonde dat we nu een dag hebben gereserveerd maar dan zonder het zwemmen met dolfijnen. De hele dag is al het eten en drinken inclusief, ook een gratis foto bij de ingang van het park is inbegrepen. Het park is bestaat uit een groot nagebouwd koraalrif waar enorme roggen en andere vissen in zwemmen, een lagune waar gezwommen wordt met dolfijnen en een soort Lazy River. Dit is een trafject van ongeveer twee kilometer lang en ca 5 meter breed. Hierin stroomt het water een richting uit en kun je dus op je gemakkie met een drijfdingetje in de stroom gaan hangen. Verder is het helemaal tropisch ingericht met veel palm en bananen bomen, bamboe hutten, wit strand zand en een groot restaurant. Nou, rond half negen kwamen we op de parkeerplaats aan en natuurlijk worden we bij het pad door iemand opgewacht die ons gegroet en zegt dat we het pad afmoeten lopen om bij de ingang te komen. Voor de ingang worden we weer begroet en naar de enorme, niet te missen, deur gewezen. Daar staat iemand die vraagt hoe groot onze groep is en vraagt ons te wachten zodat iemand anders ons kan inchekcen. Na een paar tellen is het zover en worden er pasfoto's van ons geprint op een toegangsbadge en krijgen we ook een plastieke (hoe schrijf je dat? ) plattegrond mee. Dan mogen we naar buiten lopen en wijst iemand ons het pad naar de omkleedkamers. Voordat we daar zijn worden we nog een keer door een medewerker aangesproken met uitleg over de kleedruimte, wetsuits of wetvesten en de kluisjes. He, he, we zijn er. We parkeren onze spullen alvast bij twee ligbedden onder grote palmbomen, op het witte strandzand en met uitzicht op een grote lagune waar de lazy river in begint. Dan lopen we naar de wetsuit uitgifte plaats. Mannen links en ik moet rechts, de dame kijkt mij aan en loopt naar maatje XXL. Nou, de vorige keer heb ik me daar ingehesen en werd spontaan claustrofobisch, dus stak ik drie vingers naar de mevrouw op om aan te geven dat ik toch liever een maatje groter wil hebben. Dat kan want de maten gaan tot 13 x XL, nee geen typfout, 13 x XL echt, ik val hier in het niet bij sommige (best veel) dames! Met het vest krijgen we ook een zak met een duikbril en een snorkel en een zakje zonnebrandcreme, waarvan we later horen dat we de snorkelset ook nog mogen houden....Maar goed, we hebben de vesten, leggen onze spullen in de kluisjes en gaan eerst maar eens wat eten. Het ontbijt is volledig Engels, dus roerei, worstjes, warme hamplakken, bacon, broodsticks, gebakken aardappelen etc etc. Gelukkig hebben ze ook croisantjes, mini muffins, yoghurt met cruesli en chocomel. Mike gaat voor het volledige Engelse ontbijt, ik hou het bij een croisantje en chocomel want ik wil zodadelijk mijn 3XL vest wel dicht kunnen krijgen. Als we het eten op hebben gaan we eindelijk zwemmen. We lopen in de lagune en het water is heerlijk warm! Ik trek mijn vestje dicht en voel gelijk hoe een unox worstje zich moet voelen, maar braaf onder water blijven.....De lazy river is leuk en mooi om te doen, sommige stukken zijn wel 2,5 meter diep en dan zijn er weer watervallen of bruggen waar je onder door zwemt/drijft. Lekker hoor. We gaan even wat te drinken halen en gaan op onze ligstoelen zitten. Na 5 minuten hebben we dat wel weer gezien en we besluiten de lazy river te gaan doen met snorkel en onderwater camera. Dat is een stuk vermoeiender maar wel prachtig! We beseffen dat we het weer heel goed getroffen hebben hier in Florida en we kunnen niet anders denken dat het toch wel erg decadent is. De service hier is belachelijk goed, je raakt er ook best aan gewend! Het is inmiddels half 1 en we gaan wat te eten halen. Lekkere kip met warme groenten, friet uiteraard en spinazie salade met feta kaas. Mike heeft nog een hambuger extra want die krijgt afkickverschijnselen als hij niet iedere dag een hamburger heeft! Als we dat op hebben lopen we naar de andere kant van het park naar het grote rif. Dit water is koud! Dat kon ik me zo niet herinneren! Mike zegt niet zeuren en gewoon doorlopen en braaf als ik ben stort ik mij in het koude water, hoofd naar beneden en snel weer naar boven. Wat een enorme vissen zwemmen hier! Pijlstaartroggen met een doorsnee van toch zeker een meter, (nee geen visserslatijn) scholen haringen, vissen van Finding Nemo, grote vissen met schubben.....geweldig om te zien maar ik vind vissen maar vieze beesten.... Ik hanteer de onderwater camera nu en Mike houd mij in de gaten, ik film de hele rondgang zowat en dat duurt toch wel een half uurtje. Bijna op het einde stuiten we nog op een aantal haaien! Gelukkig zitten die achter een dikke glazen wand in de lagune....Het nep koraal is erg mooi in het stralende zonnetje, het water helder en gelukkig niet al te veel medegasten. Het was een geweldige ervaring. Ik heb het wel koud gekregen maar die warme buitendouches maken veel goed hoor! We overleggen even en besluiten het voor gezien te houden. We kleden ons om, gaan de gratis foto ophalen die vanochtend gemaakt is en lopen naar de auto. Als we onder bamboe bomen lopen hoor ik de wind door de bomen gaan. Het is een heel apart geluid, een beetje krakend/kreunend, blijkbaar is er een storm onderweg vanuit Mexico.... We gaan naar het hotel terug waar we douchen en even gaan liggen. Al met al zijn we toch 4 uur lang aan het zwemmen geweest en na zo'n nacht valt het niet echt mee. Na een uurtje gelegen te hebben gaan we minigolfen. Nee, die banen zijn hier niet saai, het zijn halve filmsets. De we nu hebben gedaan ligt rondom een enorme waterval met veel houte bruggen en trapjes. Veel hoogteverschillen en prachtig aangelegde groenstroken. Het is altijd leuk om even te ontspannen, het is er meestal rustig genoeg om even uit de drukte van de parken te zijn. Ik heb verloren met elf punten, ik zal het maar eerlijk neertypen want anders zal ik het er later toch weer tussen moeten voegen van de chef.....We besluiten te gaan winkelen in de enorme Disney souvenier winkel in Down Town Disney. Down Town is een gebied waarin winkels en restaurants zitten en wat het avond en uitgaanspubliek moet bezig houden. We kopen hier een leuk verjaardagscadeau voor Mike. Een houten pennenkisjes met een Mickey Mouse logo waar op zijn naam wordt gegraveerd. Er passen precies twee houten vulpotloden in, die ook van zijn naam worden voorzien. Af en toe ben ik best lief voor hem hoor......en het was voor zijn verjaardag.....We kopen ook nog een leuk T shirt voor Mike die hij dan van zijn schoonouders krijgt. (Dus mam, als je dit leest weet je wat jullie Mike voor zijn verjaardag hebben gegeven) Intussen heeft mijn rug er geen zin meer in en gaan we rond kwart voor acht op de kamer bivakeren. Pffff, we zijn er moe van, het is ook echt heet geweest vandaag, maar wat een geweldige dag weer, genieten met een grote G!

14 September - Disney Hollywood Studios

We zijn rond 7 uur wakker en dat is niet slecht. We rommelen nog wat om de kamer ingericht te krijgen en gaan douchen. Gisteren zijn we ingecheckt en vanacht uitgecheckt dat was een reservering. Vandaag ging dus de volgende reservering voor 14 nachten in en dat levert met het nieuwe hi tech systeem met de armbandjes toch wat problemen op. Voor we aan de koffie kunnen hebben we 4 keer de route tussen de foodcourt en de congierge balie gelopen. Maar als we dan na een uur eindelijk aan het ontbijt zitten smaakt het ook wel weer lekker. Vandaag heeft Mike zijn button op en ieder personeelslid feliciteren hem met zijn verjaardag. Ook onbekende zeggen "happy birthday Mike" ! Om het te vieren neemt Mike een warm Engels ontbijt, ik hou het bij sinasappelsap, een sinasappel en een bleuberry muffin. Allemaal fruit zullen we maar zeggen. Dan gaan we toch maar bellen met Dollar rent a car want we willen toch liever een auto die wat soepeler rijdt en Mike heeft het vermoeden dat ik het stuur niet rond ga krijgen als ik zou rijden. Dus op naar Orlando Interantional Airport waar we een luxe gewone wagen pakken in plaats van te wachten op een SUV, het is een prima auto zo. We komen rond elf uur in Disney Hollywood Studio' s aan, dit is een van de 4 attractieparken in Disneyworld. We lopen meteen naar Mike zijn favoriete attractie " the great movie ride". In een rijdende grote kar ( 6 banken van ca 5 personen) wordt je langs gebouwde scenes van bekende films gereden met een live gids. Als we bij een New Yorkse achterbuurt komen komt er een enorm vuurgevecht tussen de verschillende maffia groepen. Je zit er dan tussen in en Bugsy Mallone overmeester de gids en neemt het stuur over. Na een western scene, een scene uit Aliens en uit Indiana Jones wordt er weer een live toneelspel opgevoerd en verdwijnt de maffioso en neemt de eerste gids het weer over. We zien nog een horrorscene, Tarzan, Wizard of Oz en Fantasia en worden dan voor een enorm filmscherm geparkeerd. Hierop volgen 10 minuten lang stukjes uit films. Mike heeft ze zowat allemaal gezien of weet welke film het is.... Moet niet gekker worden. Dan gaan we naar mijn favoriete attractie Toy Story Mania. Een schietspel met 3D bril op, helemaal fantastisch voor het kind in mij. Na afloop had ik zowaar verloren van Mike! Dat is de tweede keer in al die keren dat we deze attractie hebben gedaan. Mijn arm valt er zowat af van de inspanning maar dat kan mij niet schelen. We gaan eten in wat een Drive In bioscoop moet voorstellen. Gelukkig is het wel helemaal overdekt en is er airconditioning want het is echt bloody hot, 36 graden. Er is een filmscherm waarop stukken van teken-, zwartwit- en moderne films worden getoond. Voor het scherm staan Amerikaanse Cabio auto's waarin je dan geparkeerd wordt. Het menu is uiteraard helemaal Amerikaans. Mike gaat voor de steak, ik voor de kippenvleugeltjes en een bord met vers fruit. Het is weer lekker, zeker die milkshake! Mike krijgt van de serveerster nog een muffin met 1 kaarsje erop cadeau omdat hij jarig is. Als we buiten komen is het eigenlijk te warm om door te lopen maar we staan nu vlakbij een simulatierit van Star Wars. Je zit dan zogenaamd in een ruimtevaartuig dat in een gevecht komt met andere wezens, beetje ruig en zeker zo direct na het eten lekker misselijk makend. Maar de gave 3D effecten zijn zeker de moeite waard. Na deze attractie gaan we even wat spulletje halen bij de Walgreens (kruidvat) en dan effe uitdampen op de hotel kamer. Mike kijkt intussen of er in de bioscooop een leuke film draait en jawel hoor over dik anderhalf uur komt Despicable Me 2. We kleden ons weer aan, regelen weer een correctie op de high tech armband en gaan naar de bioscoop. We delen een Cola (1 liter beker) en hebben hele goede plaatsen op de achterste rij, wat zijn ze hier toch verwend met ruimte en luxe in de Verenigde Staten. Hij is echt leuk de film en als hij afgelopen is, is het half zeven. Tijd om te eten. De bioscoop staat zo ongeveer naast Planet Hollywood, en daar is het goed eten. Mike mag het de hele dag al zeggen omdat hij jarig is en die wil graag daar eten. Ik vind het ook geen straf want als ze ergens lekkere kippenvleugeltjes hebben is het daar wel. Het hele restaurant hangt vol met film attributen en er draait een liver deejee muziek. We hebben een leuke tafel, mooi uitzicht en fantastisch lekker eten. Als we naar buiten gaan is het acht uur maar voor ons gevoel twee uur s nachts. We zijn te moe om nog wat te ondernemen en gaan terug naar de kamer. Nog even wat gewinkeld in de winkel in ons hotel en nu zitten we TV te kijken en de blog te typen. Het was een leuke dag, Mike's verjaardag. Hopelijk wordt het morgen ook weer leuk, dan hangen we de hele dag aan het water bij Discovery Cove. Tot morgen.

13 September Kerkdriel - Orlando

Er is er een jarig hoera, hoera! Dat kun je wel zien dat is hij! Dat zong ik enthousiast toen ik om half vijf wakker werd. Aan de andere kant kant van het bed klonk een brommende mompel.. Ja, hoe laat is het? Dan kunnen we nog mooi slapen..... Als om acht uur de wekker gaat springen we snel en lenig (voor ons doen dan he) het bed uit gaan douchen. Mike sjouwt drie koffers naar beneden en weer de inrit op en intussen ruim ik de vaatwasser uit. Alles is schoon in huis, blijft toch iets eigenaardigs dat je wilt vertrekken met een schoon huis. Maar goed bij Beesd gestopt voor de koffie en een broodje en dat was dan het begin van de vakantie. Als we de A9 opdraaien pak ik de papieren voor de parkeerservice bij Schiphol. Het is dan rond kwart over negen en zie ik dat ik op de reservering 06.30 uur heb staan.....oeps foutje blijkbaar is de vlucht dus veranderd...gelukkig is de man hartstikke vriendelijk als ik mijn excuses aanbied. We leveren de auto voor de deur van Schiphol bij hem in en lopen naar de balie van Arke Fly. Die is nog niet geopend dus wachten we even, daarna gaat het allemaal van een leie dakje, het inchecken en het boarden en natuurlijk hebben we in een rijtje van 3 niemand naast ons zitten. We hebben stoelen met extra beenruimte en bibsruimte geboekt en hebben dan ook nog een extra stoel. We laten ons de luxe goed gevallen en landen een uur voor schema op Sanfort Airport. Hier gaan we in een recordtempo door de douane, pakken zo de koffiers van de band, hoeven maar een paar stappen te zetten om de huur auto op te halen. Het is een Jeep Liberty geworden want er was geen keuze. We bekijken nog of we hem omruilen want volgens Mike lijkt het wel een tractor.... En echt handig zitten doet hij ook niet maar dat mag de pret niet drukken. Met slechts 1 keer verkeerd rijden komen we rond twee uur snachts voor ons gevoel in het hotel aan. Mike wordt natuurlijk gefeliciteerd bij het inchecken en krijgt een button met zijn naam er op die hij op kan doen zodat alle medewerkers hem gaan feliciteren. Ik krijg ook een button, enkel omdat ik een blije gup ben en iets te vieren hebt. Bij de reservering had ik om een kamer gevraagd waar ik zeker weet dat ik op het bed kan slapen maar we krijgen een andere toegewezen. We checken de kamer en helaas dat bed is weer van een hangmat kwaliteit waar mijn rug en heupen niet van gaan fluiten. Intussen zien we een berichtje op de kamer telefoon...Mickey en Minnie Mouse zingen Happy Birthday voor Mike zijn verjaardag. We besluiten toch maar te gaan vragen of die andere kamer niet beschikbaar is en jippie dat is hij wel.... Alleen die is goedkoper of we dat een probleem vonden. Nee hoor...uhm? We blijken ook nog het verschil terug gestort te krijgen. Kijk dat is nu de service waar wij in Nederland nog wat van kunnen leren. We leggen de koffers op de kamer en gaan naar de foodcourt met onze nieuwe " nog in testfase verkerende" armbandjes met Mickey Mouse chip. Hiermee kun je deuren openen, afrekenen, parken bezoeken, foto's opslaan etc etc. Helaas blijkt bij het afrekenen van het eten iets niet te werken. Ons mealplan schijnt niet geaktiveerd te zijn. We gaan nog maar weer eens naar de balie nadat we ons eten hebben afgerekend met de creditcard en daar wordt alles keurig op gelost. Als we klaar zijn met de koffers uit pakken is het kwart voor tien s avonds in Orlando....kwart voor vier s nachts voor ons gevoel. We gaan slapen en dat gaat goed, ben wel wat wakker in de nacht maar daar is de tablet dan weer goed voor! tot morgen.

Nog twee nachtjes slapen

We zijn er zo goed als klaar voor....een relax vakantie naar Disney World. We vliegen vrijdag middag met Arke Fly en landen na ongeveer elf uur op Sanfort Airport bij Orlando. Vanaf zaterdag avond ga ik proberen de blog weer bij te houden. In Orlando is het zes uur vroeger dan in Nederland, dus vier uur in de middag in Nederland is het tien uur s ochtends in Orlando. Groetjes

18 mei Anaheim - Disneyland

Vanochtend stonden we rond 9 uur al in het park. Het wordt extra druk vandaag want er is vanavond een speciaal evenement voor de studenten die zijn afgestudeerd. Er lopen de hele dag hordes "graduates" rond. Als er een naar het toilet moet volgen de rest van het groepje ook natuurlijk. Ze zijn 14 tot 18 jaar en hartstikke beleefd. Het is leuk om te zien die jongens en giebelgeiten in grote groepen met dezelfde t-shirts aan. Later op de dag zien we ook dames in gala en de heren in pak. Toen we in het park kwamen zijn we direct naar Tomorrowland gegaan. Een gedeelte van het park dat aan de toekomst is gewijd. Star Tours is een simulatievlucht in 3D techniek, je waant je dan deelnemer aan een ruimte gevecht. Lekker ruig en een lekker lang filmpje dit keer. We hebben geluk. Dan gaan we naar Buzz Lightyear, dit is een spelletje waarin je op bepaalde doelen moet schieten en waar dan een puntentelling van wordt bijgehouden. Mike bestuurd het karretje waarin we zitten en ik heb beide handen vrij om hem dan toch eindelijk een keer te verslaan met dit spel. Ik denk dat we het al zeker 25 keer hebben gespeeld en dit is de eerste keer dat ik gewonnen heb! Ja, ik moest het toch even uitgebreid vertellen op dit blog. We gaan nog naar de expositie van de kostuums van de Iron Man 3 film die we eerder deze vakantie in de bioscoop hebben gezien. We pakken een onderzeeboot en worden vermaakt tijdens de duik met het verhaal van Finding Nemo, geniaal gemaakt en lekker koel onder het water. We doen daarna een rondje parken en downtown Disney met de mono rail, we gaan er niet uit en stappen weer uit waar we zijn begonnen. Tijdens het eten zijn we weer getuigen van een Jeditraining van kleine kinderen. Ja, als ze iets kunnen in de VS is het toch wel show maken en entertainen. Zoiets simpels als kinderen met een uitschuifbaar plastic zwaard leren vechten wordt uitgebouwd tot een enorm podium dat uit de grond omhoog komt met Darth Vader en andere Star Wars figuren. Ongeloofelijk schattig ook als je een kindje van 1 meter ziet vechten met een figuur uit die film. Hierna gaan we naar Fantasieland waar ik eerst een half uur in de rij ga staan voor mijn pineapple float. Dat is verse ananassap met ananassoftijs in een beker. Alleen hier al voor zou ik naar een Disneypark gaan! Verwennerij, jammie, jammie, lekker. Dan gaan we naar de Jungle Cruise. We gaan met een bootje en een levende schipper een rondje varen. De enen na het andere woordgrapje wordt gemaakt. Deze tocht hebben we ook al zeker 25 keer gedaan in Disneyworld maar we vinden het lekker om op het water te zijn en iedere schipper doet het weer anders. Deze doet het wel aardig. Daarna gaan we naar the Pirates of the Carribean en staan hier ook weer 40 minuten voor in de rij. Het is verschrikkelijk druk. Het tochtje langs allerlei piratenscenes valt hier wat tegen, weinig muziek en niet echt een verhaal in de verschillende ruimtes. Als we weer buiten staan besluiten we nu terug te gaan naar het hotel om de spullen in te pakken voor de terugreis morgen. Daar zijn we zo klaar mee want we hebben wegen ruimtegebrek in en gewicht van de koffers geen souveniers kunnen kopen. Alles past dus op de plaats waar het tijdens de heenries ook al zat. Alleen willen we in korte broeken en open schoenen reizen en dus de lange broeken en dichte schoenen in de handbagage hebben. Dat passen en meten doen we morgen ochtend. Rond 6 uur gaan we terug naar het park. We lopen eerst Disney Downtown op en neer op zoek naar een restaurant. De kortste wachttijd is 30 minuten, het is er verschrikkelijk druk met de jeugd die op het evenement van vanavond zitten te wachten. Uiteindelijk zijn we terug in het park zelf en worden we met een buzzer op pad gestuurd om de wachttijd van ongeveer 15 minuten te overbruggen. Handige dingen, als je aan de beurt bent gaan zo'n buzzer trillen en gaan er lichtjes op knipperen. We lopen terug en eten voor de laatste keer buiten op een terrasje. Na het eten gaan we naar de Storybook attractie. Het is een losliggende boot met een ook weer een schipper die van alles verteld over wat er te zien is. Dit keer gaan we langs miniaturen die tekenfilms uitbeelden. Nu is het weer tijd voor het vuurwerk, gisteren werd het door het slechte weer op grote hoogte ingekort en misten we de grote finale. Nu gaat alles door. Wauw, ik ben vuurwerk fan en krijg er kippenvel van. Geen flauwe pijltjes of zachte knallen. Nee, een hele hemel vol fleurige en kleurige lichtjes met knallen precies op het moment van de muziek. Zoiets mag van mij nu heel de avond duren. Als het is afgelopen gaan we naar Haunted Mansion. Een spookhuis. Gelukkig gaan er veel mensen nu naar huis want het is toch nog aardig druk. De andere helft van de mensen gaat klaar zitten voor een volgende water en laser show. We hoeven dus niet te wachten bij het spookhuis. Spannend ritje en mooie muziek. Als laatste gaan we in een uithoek van het park naar de Winnie de Pooh attractie. Ik wil voorin een karretje en we zitten samen op gevouwen in het voorste bakje van een karretje in deze kinderattractie. Maar ik vind hem wel mooi en de kramp in mijn benen wel waard. Nu moeten we het hele park door terug naar het busje dat ons naar het hotel gaat brengen. We proberen de meute voor te blijven die de lasershow gaat kijken. Dat is gelukt, het busje kwam zo en we waren iets voor 11 uur in het hotel. Snel een wake up call geregeld en deze blog getypt. Morgen een lange dag reizen. We gaan om 9 uur in de ochtend uit het hotel weg en om 12 uur 's nachts voor ons gevoel komen we dan als het goed is in Nederland aan. We slaan de nacht dan over want dan is het maandagochtend 9 uur als we aankomen in Nederland. We hebben het er voor over want zulke vakanties als wij hebben zijn wel een nacht zonder slaap waard! Hopen dat we het nog lang kunnen doen. Tot in Nederland!

17 mei Los Angeles - Universal Studio's

We waren veel te vroeg onderweg naar de Universal Studio's in Hollywood vanochtend. Volgens de routeplanner zouden we een uur te vroeg aan komen. Nou, kort gezegd, we hebben een uur in de file gestaan, ondanks dat we nog een stuk hebben afgesneden door een andere weg te kiezen. We mochten op de VIP parkeerplaats parkeren met mijn gehandicaptenkaart en we stonden keurig om 5 over 10 in het park binnen. Nadat we wat te drinken hadden gekocht zijn we gauw naar de Studio Tour gelopen. Dit is een open bustreintje waarin je in 45 minuten tijd door de werkende studio's van Universal wordt gereden. We zijn de straten van Desperate Housewifes, het Norman Bates motel van de film Psycho, de studio waar de The Voice of America wordt opgenomen en de straten van Chinatown, een westernstadje en New York, Chicago, Washinton of welke grote stad dan ook. Tijdens de tour wordt je ook in allerlei attractie gereden. Zo wordt er boven en naast de trein op een gegeven moment een 3D film gedraaid van King Kong in gevecht met Dinosaurussen. Het is het grootste 3D scherm ter wereld en door de beweging onder de tram voelt het alsof je zelf in de film zit. Ook maken we een aardbeving mee in een metro station met vuur, water en een helehoop vernielingen, een stunt met twee auto's en zien we een set van een neergestort (oud KLM) vliegtuig. Altijd leuk als je binnenkort weer gaat vliegen... Als we uit de toer komen is het bijna tijd voor de Waterword show. We zitten met een man of 5000 rondom een groot waterbasin waar de set van de film Waterworld is nagebouwd. Er volgt een water en vuur gevecht tussen twee groepen. De rijen 1 tot en met 12 worden kliedernat. Ook altijd leuk om te zien dat ouders kleine kinderen op schoot nemen om zichzelf tegen het water te beschermen! Dan proberen we snel wat eten te scoren maar het lijkt wel of Pearl Habour wordt nagespeeld, waar we ook kijken, een en al Aziaten. Duizenden.... Geen geintje. Als we eindelijk wat te eten hebben besluiten we de Simpsons Ride te doen. We krijgen een kaartje waarop staat dat we over een uur terug moeten komen. We hebben namelijk bij de ingang van het park een kaart opgehaald om wat assistentie te krijgen met mij, al zielige gehandicapte... Mijn voet doet weer eens ouderwets zeer en we hebben maar 1 dag in Universal dus het kon niet anders. Met deze kaart kunnen we met voorrang binnen en gaan zitten. Bij deSimpsons attractie vragen ze ons dus om terug te komen zodat we dan direct door kunnen lopen. Ook prima dan gaan we met 4 lange roltrappen buiten over een berg het dal in waar een ander gedeelte van het park ligt. Hier doen we, dankzij de zieligertskaarts, binnen een paar minuten de meest moderne en technisch geavanceerde attractie. Transformers. Je zit met een paar mensen in een soort karretje dat wordt aangevallen door robots. Het is 3D en het is alsof je zelf meespeelt in de scenes. Als de transformer op je af komt en op het karretje springts trilt je helemaal, alles draait, schommelt, schokt en botst, het is best een grove attractie maar zo ontzettend mooi gemaakt! Verder is er hier in het lower lot van het pretpark nog een expositie van allerlei film attributen die we ook uitvoerig bekijken. De waterbaan en achtbaan in het donker slaan we over. Via de 4 roltrappen ga ik terug naar boven, de berg op naar de upper lot van het park. Mike besluit bij de 3de rolstrap om de gewone trap te nemen.... Daar had hij zich toch wat op verkeken want die tap was wel 5 verdiepingen hoog! hahahaha, hij heeft een goede conditie maar dat was toch echt te veel, zeker ook omdat hij al 3 weken vakantie aan het vieren is natuurlijk. Maar goed, toen we weer hereenigd waren zijn we naar de Simpsonsride gegaan. We mochten bijna zo doorlopen. Je wordt dan met een paar andere mensenin een grote auto gezet die met een grote arm omhoog gaat voor een groot koepelachtig scherm. Je gaat dan zogenaamd met deze kar over een achtbaan die kapot gaat, Je schud, draait en beweegt alle kanten op, gelijktijdig zie je dus een groot scherm voorje met de bijbehorende beelden. Na de studitour en de Tranformers vinden we dit allebei het leukste ritje. Dan is het tijd om te gaan kijken naar een demonstratie van filmtruuks. Heel leuk en interessant, goede acteurs en de mensen uit publiek doen ook weer enthousiast mee. We besluiten om als laatste de studio tour nog een keer te doen. Hij blijkt weer heel anders te zijn dan vanochtend en toch ook wel weer het zelfde. Als we hier uit komen is er om half 6 nog een laatste show te bekijken en dan hebben we echt alles gezien. Een show met huisdieren die zijn afgestaan of gedumpt. Deze is gewoon leuk om te zien en zeker de 5 cavia's die over het podium rennen vind ik erg leuk. De 4D film van Shrek hebben we ook nog gezien maar die was identiek aan die in Orlando en Movie Park Germany en dus voor ons niet meer zo verrassend. Nadat we het park uitgelopen waren zijn we er tegenover gaan eten bij de Saddle Ranch. We hebben een leuk gesprekje met de serveerster en ik eet mijn zoveelste portie kippenvleugeltjes. Mike waagt zich aan een klassieke hamburger en geniet er na 4 uur nog van, zo zwaar valt hij. We krijgen van de serveerste een desert cadeau. Marshmallows, chocolade, koekjes en diverse zoete sauzen. De marshmallows mogen we buiten op het kampvuur gaan roosteren. We bedanken haar, roosteren wat marshmallows en gooien de rest buiten het zicht van het restaurant in de prullebak, wat een zoete kleffe hap! We sluiten ons weer aan in de enorme file terug naar het zuiden, terug naar Anaheim waar we eigenlijk het vuurwerk van het Disneypark nog willen zien. Tegenover het park zitten eettentjes die allemaal parkeerplaatsen voor klanten hebben. We gaan heel slinks een koffie en een milkshake halen bij de Mc Donalds, waarna ik al mijn charme in de strijd gooi en vraag of we aub hier mogen blijven staan en het vuurwerk mogen gaan kijken in het park, zonder dat we weggesleept worden. Dat mag! hahaha, we lopen 5 minuten naar het park, als we Mainstreet inlopen gaan de lichten uit een komt er een groots vuurwerk met mooie Disneymuziek. Als we de finale denken te gaan zien, gaat plots het licht weer aan en wordt er gezegd dat op grote hoogte de wind te hard is om het vuurwerk af te steken. Das dan wel jammer......coitus interuptus... We lopen naar de Mac en halen de auto op. Met 5 minuten zijn we in het hotel, gooien onze schoenen uit en ploffen op de bedden We zijn van 10 uur vanochtend tot 6 uur s avonds in Universal geweest en van half negen tot kwart voor tien bij de Mac en in Disney geweest, we zijn echt moe maar hebben het er wel voor over. Het was een fantastische dag.

16 mei Anaheim Disney Adventureland

Vanochtend met de shuttlebus vanuit het hotel naar Disneland gegaan. Disneyland in Anaheim bestaat uit twee parken. We gaan vandaag naar het adventureland want daar is het nieuwe Carsland in gemaakt. Vorig jaar mei geopend net nadat wij er waren dus voor ons toch echt nieuw. 95 % van de mensen gaan met ons mee naar dit gedeelte lijkt het wel want het park is net open. De wachtrij voor het belangrijkste ritje is 80 minuten. Gewoon maar aanschuiven want de wachtrijen zijn ook prachtig gedecoreerd bij Disney. We staan in een nagebouwde Radiator Springs stad, de stad die we kennen van de tekenfilms Cars. Geweldig mooi gemaakt, het lijkt net echt, de rotsen, de panjes en het houtwerk. Als we aan de beurt zijn stappen we in een soort auto waar je met twee keer 3 mensen in kunt. Er zit een gewone autogordel in. Je rijdt eerste rustig door de bergen en dan komen er wat hobbels en bobbels tot je klaar bent voor de race tegen een andere auto vol met toeristen. Onze auto ging behoorlijk hard door de bochten en als eerste over de finish.Hierna in aan leuk tentje een enorme muffin gegeten als ontbijt. Je zou je er bijna in verslikken, hij was net wat groter dan een ei! We lopen nog wat rond in Carsland en zien een andere leuke attractie. Je zit samen op een bank op een grote band en door tegelijk je gewicht te verplaatsen komt de band in beweging, Het is namelijk een soort hoovercraft als er lucht onderdoor wordt geblazen. We lopen nog wat verder en zien nog een echte kinder attractie in Carsland, die slaan we maar over. We hebben honger want met al het wachten is het al half 1 geworden. We pakken wat rijst met kip en dat smaakt prima. Dan gaan we naar de andere kant van het park om mijn favoriete attractie te gaan doen. Toy Story Mania is een soort schietspelletje waarvoor je dan een 3D brilletje op moet hebben. In het karretje dat rond gaat heb je een soort klein kanon in zitten met een touwtje eraan. Als je er aan trekt schiet je iets af, soms een balletje, soms een pijltje en soms gewoon kogels. Allemaal vitueel want je komt voor een groot scherm met je karretje met een 3D beeld erop, als jij dan raak schiet, krijg je punten. Voorheen, in Orlando, won ik dat spelletje altijd van Mike, een van de laatste keren heb ik hem mijn geheim verteld en nu word ik telkens ingemaakt. Ik draag nog als excuus de foute plek in het karretje aan, met mijn schouder die niet ondersteunt wordt, maar dat wordt als smoesje afgedaan, en gelijk heeft hij. Hahaha. We lopen verder door dit gedeelte en Mike gaat in een gigantisch Reuzenrad waarbij de gondeltjes individueel ook nog bewegen over een railsysteem. Als hij er uitkomt lopen we stevig door naar Hollywoodland gedeelte om de live musical van Alladin te zien. Helemaal Disney, 25 acteurs en dansers op het podium die staan te spelen alsof het een premiere is, terwijl ze deze show toch echt 5 of 6 keer per dag opvoeren. Mooi gezongen en de geest uit de fles is ontzettende homo met een groot gevoel voor humor. Echt lachen en zeker de moeite waard om te gaan bekijken. Na de musical gaan we de tekenfilm hal in. We gaan naar een kindershow Turtle Talk, zien een zoootroop en gaan naar de Sorceres workshop waar je zelf een tekenfilm kunt inspreken of waar ze bekijken op welke tekenfilm figuur je het meeste lijkt. Mike krijgt Mickey Mouse als figuur en ik krijg de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje. Hahaha! Ik gaf aan dat ik liever Nice people eat for lunch dan dat ik met Nice people ga lunchen. Hahaha. We lopen terug naar de werf waar we een kinderritje over de kleine zeemeermin doen. Blijft toch mooi om de nieuwste technieken in poppen maken te zien. Bijna niet meer van echt te onderscheiden. Dan gaan we op de straat zitten, keurig achter een geel lijntje, want de optocht begint over 15 minuten. We zitten eerste rang, lekker in de zon en hebben de schoenen uit. Dan blijkt de hele parade niet door te gaan omdat er in een bepaald gedeelte van het park overlast is van bijen. Het is dan kwart over 5 en we besluiten buiten het park te gaan eten en dan terug te gaan om naar het afsluitend vuurwerk te gaan kijken. We gaan met de shuttle bus terug naar het hotel, stappen in de auto en gaan naar het restaurant Fire & Ice in de Gardenwalk. Het is vergelijkbaar met een wokrestaurant bij ons maar dan in plaats van een bakplaat is er een ronde bakplaat van ongeveer 3 meter doorsnee met een gat in het midden. Er lopen twee koks rond die jouw bakje eten daar ter plaatse bakken. Het eten is goed en gezond. Er is van alles te krijgen en we proberen van alles wat. Lekker, lekker, lekker,. We gaan met auto terug naar het hotel, pakken de shuttlebus naar het park om naar het vuurwerk te kijken. We vragen ons af of dat we dan nog terug kunnen komen. Dan zegt de chauffeur dat er helemaal geen vuurwerk is vanavond maar een watershow. O, o, die watershow hoeven we niet te zien, wij rijden dus keurig een rondje het busje terug naar het hotel. Nu is het voor het hotel op ongeveer 100 meter afstand een Starbucks (goede koffie) blijkbaar hoort de chauffeur ons praten dat we daar dan een bakkie gaan halen en zet ons keurig voor de Starbucks af in plaats van te stoppen voor ons hotel! We lopen met de koffie in de hand naar het hotel waar we nu lekker TV kijken en wat zitten te kleppen. Morgen gaan we naar Universal Studio's, ook een attractiepark maar dan meer op films gebaseerd. Misschien s avonds dan nog naar het vuurwerk in Disney?

15 mei San Diego Zoo - Oceanside - Anaheim

Vanochtend was het weer inpakken geblazen. Toen we de spullen in de auto hadden gezet liepen we terug voor het ontbijt. We liepen er zo aan voorbij want dat was echt een aanfluiting. In de lobby stonden een paar droge muffins en andere zoetigheden, een kan koffie en een kan heet water. Allebei een doge koek gepakt, de koffie een slokje geprobeert en laten staan en toen weggereden naar de wereldberoemde San Diego Zoo. Deze dierentuin staat hoog aangeschreven en we hebben er dan ook echt zin in. Als we binnen komen blijkt al snel dat de dierentuin op een heuvel ligt met een dal er midden in en dan weer verder gaat op de volgende heuvel. Veel op en af de berg lopen dus, gelukkig rijdt er een dubbeldekker bus met open boven kant rond waar je de hele dag in en uit kunt stappen. We beginnen rechts om te lopen en lopen heuveltje af, dat gaat prima. Het valt ons direct op dat de dieren op een voor ons ouderwetse manier zijn gehuisvest, alles om het dier goed te kunnen zien maar met weinig aandacht voor wat het dier zelf nodig heeft. We lopen via een mooie weg langs de dieren die nu en vroeger in Californie leven / leefden. Het is een mooi pad met veel schaduw en dat is lekker want ook al is het " maar" 23 graden de zon brand aardig. Via een enorm olifanten verblijf slenteren we de heuvel aan de andere kant weer op. En dat is echt een stijl weggetje! Iets stijler en langer dan de weg bij ons thuis tegen de dijk omhoog. Intussen krijgen we het aardig in de ruggen en gelukkig zijn we dan op een punt beland waar een filmpje in 4D wordt gedraaid en waar we kaartjes voor hebben. Vier D is Drie D (dus met zo'n brilletje) en dan nog allerlei extra dingen als een sneeuwbui in de zaal, een stoel die geweegt, water dat gesproeid wordt en bellen die rond geblazen worden. Het is een leuk filmpje en onze brillen deden het ook goed. We besluiten nog even wat langer te willen zitten en stappen boven in de dubbeldekker bus die ons de helft van de dierentuin rondrijdt. Onderweg plannen we de rest van de route en stappen in de Panda Canyon uit. Na wat gegeten te hebben volgen we de route naar de grote Panda beren. Leuk om te zien maar groot waren ze niet. Ze waren beide nog niet volgroeid maar wel bijzonder om gezien te hebben. Dan gaan we door de jungle met twee lange rolbanen naar boven. Een rol baan is een roltrap maar dan zonder treden dus gewoon een loopband die tegen de helling op gaat. We staan dan in het noordpoolgebied en zien ijsberen en vast nog andere dieren maar daar komen we nu allebei niet meer op. We lopen een hele steile helling naar beneden en gaan de hippotrail lopen. We zien intussen nog andere dieren en dan uiteindelijk ook een nijlpaard ofwel hippo. Leuk, ik ga nog even op een nepnijlpaard zitten en Mike maakt een foto. Ook nog een foto van achteren, dus de kont van het nijlpaard en mijn poezelige billetjes. En ja, er zit nog verschil in, zelfs na bijna 3 weken USA vakantie! hahaha. We lopen en dwalen door fantastisch mooie paden, via liften, trappen en hellingen en gaan dan op zoek naar de zoveelste toilet. We drinken hier veel maar moeten daarom ook bijna alle toiletten bezoeken die we tegen komen. Dan hebben we beide genoeg gezien en besluiten we San Diego achter ons te laten. We gaan de Interstate 5 noord op en dat gebeurt met gevaar voor eigen leven. 5 banen razende auto's die elkaar rechts en links inhalen. Het is gekkewerk om hier te rijden maar gelukkig komen we heel aan in Oceanside waar de langste houten pier van het westen van de VS staat. De pier is 600 meter lang en langs deze pier wordt er veel gesurfd. We lopen eerst wat door het zand en water en gaan de pier over. Aan het einde van de pier zit een echte fifties diner en daar willen we wat gaan eten. We doen wel lang over het wandelpad van 600 meter want we vinden de bodysurfers wel gaaf om naar te kijken, ook staan er diverse mensen te vissen vanaf de pier. Het water is mooi blauw, je kunt meters diep kijken. In Ruby's diner bestellen we kipfilet en mager gehakt. Het is lekker eten en de sfeer is er heel goed. We zitten 600 meter de oceaan in en je ziet diverse boten langs komen. Na het eten lopen we terug naar de auto en dan beginnen de wolken alweer land inwaarts te trekken. We gooien ons weer in de drukte van de I-5, adem in en ogen dicht en gewoon gaan. Na 30 minuten zijn we bijna blij dat we in een vette file terecht komen, even geen gejakker. Na een tijdje vinden we het wel welletjes om in de file te staan want dat kunnen we thuis ook nog altijd doen. Maar goed we kunnen moeilijk anders en uiteindelijk komen we er toch wel. Eerst nog even bij het verkeerde hotel, toen naar de buren, het goede hotel. We krijgen een mooie kamer, lekker schoon, laminaat en geen vloerbedekking, ruimte genoeg om elkaar achterna te zitten en nog veel TV zenders ook. Wat wil een mens nog meer. Ik zet koffie voor Mike en mezelf en ruim intussen de koffers leeg. We slapen hier 4 nachten en het ziet ernaar uit dat ik ook op het bed kan liggen! Lekker luxe om uit je bed te stappen in plaats van van de grond omhoog te komen! Als we wat TV hebben gekeken krijgen we om 9 uur toch honger. We hebben op de pier om half 4 gegeten. We gaan een broodje halen bij de Subway en eten die nu op de kamer op. Lekker met cola en chips erbij. Kinder feestje! Morgen gaan we naar Disneyland, daar hebben we ook veel zin in. Er gaat vanuit dit hotel een shuttlebus dus hoeven we niet meer rond te scheuren om bij het park te komen. Tot morgen.

14 mei San Diego - Seaworld

Nou, dat laatste zinnetje van mijn vorige post was toch iets te vroeg gejuicht. Na dat ik een paar minuten had geslapen werd ik wakker met een heel vervelend gevoel in mijn gewrichten. Ik moet dan altijd een tijdje rechtop zitten en of rondlopen. Aangezien die kamer echt erg klein was ging dat niet lukken. Ik ben naar de receptie gegaan met de vraag of we alsnog konden annuleren. Lang leve de service in de VS want het kon, we kregen ons geld terug en we zijn naar een ander hotel vertrokken. We gingen pas weer om half een slapen en stonden dus wat later op. Om precies 10 uur stonden we bij Seaworld voor de deur. We hoorden het volkslied, alle pretparken openen hier iedere dag standaard met het volkslied... We gingen naar binnen hebben onze armband opgehaald waar we de hele dag mee eten en drinken konden halen, zonder betalen. Ja, dat denk je dan maar dat is dan van te voren al via de credit card geregeld. hahaha. We hadden nog niet ontbeten en dat wilde we gaan doen maar het restaurant waar we naar toe wilde was nog dicht. Mike ging eerst nog even in een soort Pirana attractie zoals wij die kennen van de Efteling. Hij was echt z..knat ! Gelukkig hebben ze hier mensen drogers. Het is een ruimte waar je in gaat staan en waar eerste warmtelampen je opwarmen dan gaan er aan alle kanten blazers in werking en ben je voldoende opgedroogd om door de zon helemaal droog te worden. We gaan eerst even ontbijten. Ik neem een salade met garnalen en zalm en verse aarbeien na. Mike neemt een hamburger met friet en een chocolade pudding toetje met slagroom of was het slagroom met wat chocolade vla? Afijn, de slagroom was ook lekker op mijn aardbeien. We hadden nu voldoende energie om de zeeleeuwen en walrussen show te zien. En een Amerikaanse show is ook een show. Geen flauw acteer werk of weinig energieke medewerkers. Nee, vol gas, dieren, acteurs en natuurlijk het publiek wat altijd goed mee doet. We lopen nog wat rond en zien een gave pinguin attractie, dan gaan we naar een show met honden, katten, varkens, emoes, kangaroes en vogels die allemaal zijn gered. Ook hier is het weer een groot feest en ook al is de achtergrond duidelijk op kinderen gericht, wij vinden het ook keil leuk. Dan gaan we een simulatieritje doen boven de noordpool. Je zit dan zogenaamd in een helicopter die storing krijgt zodat je heen en weer en op en neer schud in je stoel. Lachen! De ruimte erna is mooi gedecoreerd en lekker koud. Ook al is het hier maar een schamele 25 graden, het voelt warmer aan omdat we hier aan de Oceaan zitten en dus de luchtvochtigheid hoger is. Tijdens onze tweede maaltijd blijkt dan ook dat ik ondanks mijn Mylene sunblock toch verbrand ben op bepaalde plaatsen. Boeien, lekker doorgaan. We zien nog wat dieren verblijven met dolfijnen, stingrays, zeesterren, haaien etc en lopen dan naar buiten. We willen namelijk nog even met de voeten in de oceaan lopen. Na een klein half uurtje staan we naar de Grote Oceaan te kijken, hij is echt anders dan de Atlantische Oceaan.....NIET... Maar wel mooie golven met witte koppen. Er schijnt hier veel aan bodysurfen te worden gedaan maar om 5 uur in de middag is er niemand te zien. Via een noodstop (moest echt ontzettend naar het toilet) bij een Starbucks rijden we terug naar ons hotel. Mike gaat zijn sportmagazines lezen en ik ga tutten. Scrubben, schrapen, plukken, ontharen, vijlen, wassen, drogen en after sun wrijven. Hehe, eindelijk weer zo goed als nieuw. Vanacht kon ik trouwens niet internetten en ik dacht dat het aan mij lag, maar Mike zegt dat het aan het bereik ligt. Ik heb me dus weer in de kleren gehesen en zit nu in de lobby deze blog te typen. Morgen weer een dagje bij de dieren in de San Diego Zoo. Daar hebben we allebei zin in!

13 mei Tuscon - Yuma - San Diego

We hebben om half acht een wake up call geregeld. Ik ben dan al even wakker en heb mijn wordfeud spelletjes voor de dag alweer ingevuld. We staan op en ontmantelen mijn lekkere bedje van de grond. Ik heb prima gelegen, bijna net zo goed als thuis. We zijn zo snel dat we om kwart over 8 al ingepakt, gedoucht en geladen in de ontbijtruimte neerdalen. Na het eten tanken we voor 3 dollar en 1 cent - 4 liter benzine. Maar even geen vergelijk met Nederland maken..... En rijden over de snelweg Tuscon uit. Het is warm, het wordt heet voor 10 uur is het boven de 35 graden. Als we rond half 1 in Yuma aankomen is het 40 graden. We rijden 30 mijl naar het noorden voor een bezoek aan een mooi ghosttown en mijn. De weg is goed tot 9 mijl voor het stadje dan wordt het een kei en kiezel weg. Potdorie wat een stof zeg....links en rechts van het pad staan telkens borden en als we stoppen blijken we te zijn ingesloten door een testterrein van het leger. We verwachten ieder moment een mooie paddestoel wolk boven ons uit te zien stijgen. Hahaha, nee geintje, er worden voertuigen maar ook amunitie door het leger getest. Leuk om te weten en een spannend ook. Na een 20 minuten geschud te zijn komen we bij een hek dat dicht zit. Museum gesloten. Ach maakt niet uit het stadje kunnen we vast wel zien. We schudden nog een paar honderd meter verder tot we merken dat we niet bij de panden kunnen komen. Omdraaien dan maar. Ik stap uit en sta te kijken hoe Mike op het pad heen en weer steekt om om te draaien. Het is meer an 40 graden en ik voel mijn lijf verbranden. Snel weer in de airco. Onverrichter zaken zakken we de 30 mijl naar Yuma weer af. Als ik de slappe lach krijg kan ik geen borden meer lezen en Mike zit ook niet meer op te letten door dat gelach van mij. We stoppen wij een pomp om te vragen of we nog goed zitten. Gelukkig wel en na een paar minuten komen we bij het Yuma Territorial Prison State Historic park aan. Tjuu, wat is het heet zeg, als we de parkeerplaats aflopen naar de entree van het museum komen we al snel tot de conclusie dat we het buiten stuk snel moeten lopen en veel moeten drinken. De film en documentatie in een gebouw is interessant, dan naar buiten waar we de cellen rij zien. Het is een soort schuur met aan beide kanten een open tralie deur. In het midden zit ook nog een tralie muur in. Iedere cel had twee stapelbedden van 3 hoog. Veel gevangen stierven aan ziektes door de tocht, kou of juist hitte. Er was ook een donkere cel waar je in werd gezet als je het te bont maakte. Het maakt niet uit of er al iemand in zat of niet, je werd er gewoon bij gepropt. Geen mogelijkheid om de liggen, geen licht en ook geen emmer om je behoefte op te doen. Samen met de gevangenis bibliotheek en de luchtplaats was dit eigenlijk het hele museum. Voor in zijn we nog een hele mooie, houten wachttoren opgeklommen. Vanuit hier zie je de Colorado rivier, die net voor Yuma is samen gegaan met de Gila rivier en alle mooie groene velden. Die velden vallen extra op nu we een aantal dagen in het droge, dorre Arizona hebben doorgebracht. Voor we weggaan koelen we wat af in de winkel. We moeten nu nog 2,5 uur rijden naar San Diego. We besluiten halverwege eerste wat te eten. We zijn net een schitterende bergpas overgestoken en willen voor de stadsdrukte eerst nog wat eten. Mike eet een bord heerlijke pasta en ik neem maar weer eens hotwings. Lekker hoor, met witte kool salade. Na een wild west rit dwars door San Diego stad, Mike volgt de snelheid van de rest van het verkeer, ik hou mijn mond en probeer de weg die we moeten hebben zo lang van de voren mogelijk aan te geven, komen we bij het hotel aan. Het is een weg oversteken naar de jachthaven van San Diego. De kamer is basic maar wel schoon. Het is sanitair is ook net nieuw maar het is passen en meten om mijn bed op de grond te maken. We nemen het woord claustrofobie bijna in de mond maar beseffen dat we heel gelukkig zijn dat we hier zijn en niet moeten zeuren. Nu kijken we samen op het bed wat TV, Mike is alweer keurig geknipt en we zijn allebei al keurig gedoucht. Wie maakt ons wat. Morgen naar Sea World!

12 mei Pima Air & Space museum

Vandaag waren we toch zeker om half 9 voor het ontbijt beneden. Na het ontbijt zijn we buiten gaan zitten want we moeten naar mijn moeder bellen, het is moeder dag. De lijn is erg goed en we kletsen een kwartiertje zo vol. Het weer in Nederland is de helft van dat in Tuscon... Misschien nog wel minder want in de loop van de dag loopt het kwik op naar bijna 40 graden - ja Celcius. Na ons telefoontje gaan we op weg via een landelijke route naar het Pima air & space museum. We komen er een paar minuten voor 10 uur aan en bij de balie wordt gevraagd of we de tramtour van 10 uur willen doen. Ja, meteen maar doen want die tram gaat op het buiten terrein een ronde maken. Als we buiten komen stappen we in een soort open trolleybus en we hebben een goede plaats. Eigenlijk heeft iedereen een goede plaats want het is bijna einde seizoen, na mei is bijna alles dicht of draait het op halve kracht vanwege de te hoge temperatuur. De tramrit duurt een uur. De man die via de microfoon uitlegt geeft over wat voor soort toestel (vliegtuig, helicopter, raket of bom) we zien, weet echt alle cijfers en maten. Ik kan hem tenminste niet op een fout betrappen. Hahaha, ik heb er dan ook geen verstand van. We zien veel toestellen van de Vietnam, Korea en recentere oorlogen. Ook zien we transport en passagiers vliegtuigen, als ik moet schatten toch zeker een honderd. Het is nu nog lekker buiten, een beetje wind en we zitten keurig uit de zon. Als we na de tour uitstappen voelen we dat het toch wel erg heet is geworden. Dat is gunstig want vanaf nu kunnen we de 5 hangaars gaan bekijken met nog meer vliegtuigen, helicopters, wapentuig en documentatie van diverse oorlogen. In de eerste hal zijn we toch wel verbaasd om een Stealth vliegtuig op gesteld te zien staan. Wat een ding zeg... Er staan nog diverse andere enorme vliegtuigen binnen met goede uitleg en soms mag je in of aan een toestel zitten. Er is een andere hal waarin vliegtuigen en documentatie is verzameld die gebruikt is tijdens de tweede wereld oorlog. Het Duitse toestel met hakenkruizen trekt hier onze aandacht, toch een beetje vreemd om dat te zien hangen. De volgende hal is voornamelijk over de Korea en Vietnam toestellen. Mike wil de helicopter uit de TV serie Mash zien, en die hangt er eentje aan het plafond. We lopen buiten om terug naar een andere hal die op het plattegrond staat. Helaas mogen we daar vandaag niet in, ook de barak uit de Tweede wereld oorlog blijkt dicht te zijn. We gaan wat eten in de Flight bar en grill in de eerste hal. Het is een soort afhaal cafetaria en we verwachten er niet veel van. Nou, wellicht is dit wel een maaltijd die ze in een echt restaurant mogen gaan serveren. Ik had een gewone lekkere gekruide kipfilet op een broodje, zonder gesmolten kaas! Dat fileetje heb ik zo op met wat frietjes die zowaar ook lekker waren. Mike zijn hamburger ging er ook goed in. Hierna zijn we naar de laatste hal gegaan, die is helemaal ingericht als ruimtevaart gedeelte. We vinden het minder interessant maar hebben een leuk gesprek met de jonge vrijwillger. Wel zien we hier een heel vreemd materiaal. Het is airgel, een materiaal dat uit 98 % lucht bestaat en maar uit 2 % vast materiaal. Als je er naar kijkt is het net sigaretten rook, een pluimpje dat niet weggaat. Vreemd spul, nog nooit van gehoord tot nu toe en nog sterk ook. Nu gaat er vanuit dit museum ook een bustour naar een naast gelegen vliegtuig kerkhof. Hier staan honderden afgedankte vliegtuigen opgesteld die je mag bekijken. Helaas gaat deze tour niet in het weekend! Slecht gepland dus van mijn kant! Maar de dame aan de balie had ons een weg uitgelegd hoe we zelf toch vanaf de openbare weg een gedeelte konden bekijken. Toen we weg gingen uit het museum zijn we daar dus langs gereden en eerlijk gezegd was dat voldoende. Na een hele dag allerlei soorten toestellen gezien te hebben weten we het wel. Het is laat op de middag en te laat om nog iets anders te gaan bekijken. Het is ook te vroeg om naar de kamer te gaan en we gaan weer richting casino. We hebben nog wat over en wonder boven wonder houden we het heel lang vol, het is dan ook 11 uur als we gaan slapen. Morgen vroeg op want we hebben een lange rijdag voor de boeg.