we zitten om 7 uur in de auto om op weg te gaan naar Panama city, in Florida wel te verstaan. het is zo'n 300 mijlen rijden en we zouden er volgens de planning 4,5 uur op rijden. Dit klopt precies, we staan precies een uur te vroeg op een parkeerplaats naast de Mexciaanse Golf in Panama city beach. Bij een houten hutje moeten we ons melden en we krijgen te horen dat zij meestal precies op tijd aanleggen. Het is meer dan bloedheet (later horen we dat het 103 graden was dat is 39,5 graag Celcius) Het asfalt maakt alles nog eens extra warm.
Keurig op tijd melden we ons bij twee boten van de firma Waterplanet voor een dolfijnen toer waarbij je ook mag zwemmen in de Mexicaanse golf. Deze firma hanteert als een van de weinige de regel dat zij de dolfijnen niet voeren of aan laten raken en dat bevalt ons wel. We blijken met een kapitein en twee stagiaires te maken te krijgen. Er zijn drie andere gasten die oud medewerkers blijken te zijn, we voelen ons wat verloren tussen al die collega's wat dan ook nog wat versterkt wordt door het feit dat ze allemaal Frans spreken. We hebben het samen gezellig en al snel zien we de eerste dolfijnen zwemmen. Je mag dan op de voor boeg gaan zitten met je snorkel op en als de kapitein roept laat je je in het water zakken. Het is mooi helder groen of blauw water en inderdaad zie ik 4 dolfijnen onder me door zwemmen. Een ervan komt met een sierlijke draai omhoog en ik hoor ze geluiden maken onder water. Heel erg apart. Ik komt met veel moeite via de steile trap terug aan boord en na de derde keer merk ik dat mijn armen het gaan begeven en besluit ik niet meer in het water te gaan. Van boven af zie je veel meer dolfijnen dan in het water zelf en Mike besluit ook niet meer in het water te gaan. Hij heeft diverse keren dolfijnen onder water gezien en gehoord en heeft er een tegen zich aangevoeld toen hij zich omdraaide in het water.
We zitten eerste rand op de boeg van de boot, dat is dan weer het voordeel als de rest het allemaal als beroep ziet, en we zien zo'n 50 dolfijnen deze middag. (Als het er niet meer zijn) Als het is afgelopen hebben we nog zo'n twee en half uur rijden voor de boeg naar het volgende hotel. We stoppen net voor de snelweg op gaan bij een Sonic drive in hamburger tent. Mike heeft zich de afgelopen dagen ver van de hamburgers gehouden omdat ze veel te groot zijn. Deze tent kennen we nog van een andere vakantie en toen vonden we de burgers best te eten en gelukkig bleek dat nu ook te zijn. We gooien wel een gedeelte weg want te groot waren ze weer wel.
Als we zo'n drie kwartier hebben gereden gaat bij Mike zowat het licht uit en we wisselen we gauw van plaats. Hij valt best snel in een soort coma en ik toer al tutterend aan mijn 3/4 liter cola light door het vlakke landschap Florida door. Gevolg is wel dat ik op zo'n 20 mijlen van het hotel echt ontzettend moet plassen. Maar langs deze snelweg door het platteland geen benzinepomp te zien en telkens als ik denk dat ik langs de kant moet gaan zitten blijkt er of een huis of een barbecue-ende groep mensen langs de kant te staan. Dan eindelijk 10 mijlen verder een benzine pomp en zonder kijken draai ik de plaats op. Mike wordt wakker en we blijken bij een pomp te staan waar nogal wat mensen rondhangen en waar ik dan eindelijk naar de WC kan. Over het algemeen zijn de toiletten in de VS erg schoon maar nu tref ik er een waar ik de huubus koluubus van de pot, muuren en vloer moet negeren. Ach, ik zit toch nog helemaal onder het zoute water van het zwemmen dus dit kan er nog wel bij. De mensen zijn er wel super vriendelijk en dan besef je je maar weer eens hoe goed je het zelf hebt.
De receptioniste in het hotel is heel aardig en we kletsen wat. We krijgen een kamer met een jacuzzi en zijn vast van plan daar na het douchen gebruik van de maken. Dan ziet Mike dat het hier een uur later is dan in Panama, we blijken ongemerkt de tijdsgrens weer te zijn gepasseerd. Ach, we zijn toch al te moe dus gaan we snel slapen. Kunnen we toch zeggen dat we een keer in een kamer met een jacuzzi hebben geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten