27 April:
De wekker gaat om kwart voor 4 maar dan zijn we allebei al wakker. We hebben er zin in. Snel douchen en de auto in. Om iets over 5 geven we de auto af aan de parkeerservice en gaan we inchecken. Dit gaan harstikke snel en de extra stoel tussen ons in is gelukkig leeg. We pakken een bakkie koffie bij Starbucks en het wachten is begonnen. Om iets over acht stijgen we op richting Parijs waar we 10 minuten later aankomen dan gepland. De overstap tijd is nu wel erg kort want voor de volgende vlucht is het instappen al begonnnen. We trekken een aardig lange sprint, gaan de shuttle bus in naar een andere terminal en lopen snel naar de gate. Hier kunnen we zo door lopen het toestel in. Een Airbus 380. Er zitten 513 passagiers in , op twee verdiepingen, er zijn drie piloten en 32 stewardessen. Het is dan ook het grootste toestel op aarde ! De vlucht is lang en saai maar het is voor het goede doel. Gelukkig kunnen we na 11,5 uur die Franstalige achter ons laten en aansluiten bij de douane. Het is dan 2 uur in de middag, 11 uur s avonds voor ons gevoel. Prima gegaan. Bij de douane is het stervens druk, je moet er vingerafdrukken laten maken en een foto dus erg snel gaat dat niet. Zeker als er mensen staan waar wat mee is. Een kindje van een jaar of 8 wordt er letterlijk ziek van een kotst de boel onder, gevolgd door een lekkage van onderen. Sneu hoor voor het manneke. We gaan door naar de bagage band en die ligt verdeeld over twee banden. Een van onze twee koffers is ook nog eens nieuw en ik zie hem dan ook niet liggen, Mike gelukkig wel en die scoort dan ook bonuspunten. Nu moeten we in een rijd van twee personen naast elkaar van ca 150 meter lagen ons " blauwe papiertje" inleveren. Hierop verklaren wij dat we geen koffie bij ons hebben. Dan staan we buiten. ZONZONZON! We gaan heel snel met de shuttle bus naar Dollar rent a car en moeten alweer in een hele lange rij aansluiten. Voor ons gevoel is het nu twee uur s nachts. We scoren toch nog een hele mooie auto, Chervrolet Captiva, donkerrood, luxe en zien we als we al een tijdje wegzijn, een zonnedak! We zouden nu nog iets meer dan een uur moeten rijden maar aangezien we vet in ee file staan duurt het wat langer. We besluiten onderweg te stoppen om wat te eten zodat we wakker blijven. De eerste kippenvleugeltjes met hete saus en friet zijn genoteerd. Mike pak Texaanse friet en krijg een schaaltje met patat overgoten met kaas, kruiden en bacon. Lekker (vet) en zout. Het is nu nog een half uurtje rijden zegt de ober naar ons hotel, dat is mooi want dan zijn we er net voor donker wordt. Om half 5 's nachts voor ons gevoel krijgen we een kamer. Als ik de deur opendoe is het alsof ik mijn hoofd in een asbak heb gedaan. Bij de receptie zeggen ze dat er geen "niet roken kamer" meer vrij is doordat alle kamers bezet zijn door voetbal teams die meedoen aan een toernooi. We annuleren ter plaatsen, Mike zorgt met zijn overredingskracht dat we ons geld terug krijgen en we gaan op zoek naar een andere kamer. Bij het derde hotel wordt wel duidelijk dat we in heel Lancaster geen kamer meer kunnen krijgen. Als Jozef en Maria gaan we naar het volgende dorpje waar 1 motelletje zou zijn. Het is vergane glorie, veel motorrijders en stoere mannen. We kunnen een gehandicapten kamer krijgen die net geannuleerd is. Prima, we krijgen wat extra beddengoed om mijn bed op de grond te maken doen het licht uit en slapen binnen 10 tellen. Het is dan ook 6 uur ' ochtends voor ons gevoel, 9 uur 's avonds in Rosemond in inderdaad kinderbedtijd. Dag 1 zit erop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten