30 april Las Vegas

Terwijl heel Nederland al vroeg voor de buis zit voor de troonswisseling slapen wij rustig uit. Het is al half 10 als we te voet vertrekken naar een oud schooltje aan de overkant van The Strips voor een echt ontbijt. We lopen door het hotel, de straat over en dan nog 100 meter en dat duurt dan 20 minuten. Die afstanden hier zijn echt niet te bevatten. Blijkbaar scannen je hersenen de afstand van het ene punt naar het andere door een gemiddelde groote te nemen. Als je hier op een grote afstand van een hotel staat denken die hersenen dat het veel dichterbij is en moet je dus verder lopen dat je zelf in schat. Maar goed, in het oude schooltje zit een ontbijt tentje dat s middag wordt omgetoverd in een iets netter restaurant en in de avond doet het dienst als lounge bar. Het is in ieder geval weer iets wat wij niet kennen en waar we volop van genieten. Waar Mike ook van geniet is van Crystal onze serveerster. Een blonde dame in een soort mini mini overgooier jurkje met een lange paardenstaart, om nog maar te zwijgen over zijn enorm Engels ontbijt. Eieren, bacon, hamburgers, worstjes een half brood in de boter getoast en twee enorme sloten koffie. Oke, die eerste heb ik voor een gedeelte mee op gedronken omdat hij daar per ongeluk koffiemelk met vanille smaak in had gegoten. Jakkes.Mijn bruine boterham komt met friet of fruit. Friet om tien uur 's ochtends? Lekker bakkie verse aardbeien, ananas, meloen en banaan. Een enorm glas melk om het af te maken. We zijn helemaal relaxt en lopen aan de andere kant van de Strip terug naar ons hotel. Dit gaat door een ander casino en dus moet er even gespeelt worden. Om 11 uur 's ochtends is het net zo druk als 's avonds! Hier in Las Vegas hebben ze een apart soort pokerspel dat wij in Nederland niet hebben. Ik speel dit even en krijg me toch een pakslaag dat ik nu nog voel. Mijn halve budget is er doorheen! hahah, maar leuk blijft het wel dit spelletje. We halen de auto op en rijden via achterwegen naar het Hard Rock casino, dit ligt een beetje van de Strip af en heeft muziek als thema. Er hangen heel veel posters en accesoires van bekende artiesten. Alleen daarom al is het een leuke tent om doorheen te lopen. We spelen en eten wat en gaan in de middag naar het oude gedeelte van Las Vegas; Downtown. We zoeken Las Vegas Boulevard 770 en vinden het in eerste instantie niet. Dit nummer bestaat niet. Tot ik mij herinner dat ze hier twee keer hetzelfde huisnummer uitdelen in 1 straat. Hoe dat werkt? Je zet een vertikale streep, in het midden ervan zet je een punt. Alles ten zuiden van de punt krijgt huisnummer 1 tot oneindig met toevoeging zuid, alles ten noorden van dat punt krijgt huisnummer 1 tot oneindig met toevoeging noord. Wij zochten in zuid en moesten in noord zijn. Inmddels wel tijdens onze zoektocht even gepind vanuit de auto. Gewoon een pin automaat waar je je autolangs zet, alsof je een parkeergarage in wilt, en geld uit de muur kunt trekken. Geniaal toch? Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Maar goed we hebben dus uiteindelijk het Neon lights museum gevonden. Dit draait volledig op vrijwilligers, donaties en betaalde rondleidingen. Op een grootterrein staan allerlei grote neonborden uit het verleden. Veel borden zijn casino's die zijn opgeblazen of van bedrijven langs de oude toegangswegen uit het verleden. De gids vertelt boeiend en heeft spannende verhalen. Het is een leuke excursie maar wat is het nog heet! Zelfs om 6 uur nog. We besluiten dan ook gauw uit de zon te blijven en hangen de rest van de avond wat rond in de diverse casino's. Wat is het leven toch slecht....