28 mei - Amsterdam - Houston

Vandaag rustig uitgeslapen en opgestaan. We hoeven pas om 12 uur op het vliegveld te staan dus kunnen we een keer zonder slaapogen op vakantie vertrekken. De auto geven we af aan de parkeerservice bij Schiphol, goedkoper dan parkeren op P3 en we hoeven niet met koffers in de shuttle bus. Het inchecken gaat vlot, de gate is zo gevonden en nadat ik weer eens gefouilleerd ben mogen we op het boarden wachten. We hebben mooi zicht op de logistiek in en rondom ons vliegtuig dus de 1,5 uur vliegen om. We hebben samen drie stoelen zodat ik niet de hele route recht op hoeft te zitten maar veel profijt hebben we er niet van want ze zijn vergeten ons in de rolstoel rijen te zetten en nu kan de tussen leuning niet omhoog zodat we uiteindelijk toch niet rond kunnen schuiven. Maar goed dat mag de pret niet drukken en de tien uur vlucht gaat eigenlijk nog best snel voorbij. Inmiddels leggen we contact met een Italiaans gezin met twee tiener kinderen die letterlijk samen 6 woorden Engels spreken. We vullen staande met ze het formulier in voor de douane en laten weten dat ze met ons mee kunnen lopen zodat we zo door de douane loodsen, de koffers ophalen, door de speciale "voedsel inklaring" afdeling en dan nog naar de exit waar ze worden opgewacht door familie. Dan zijn wij snel met een shuttlebus bij een gebouw met alle autoverhuur bedrijven. Dit gaat snel en efficient en we mogen een auto gaan uitzoeken van de parkeerplaats. Mike is helemaal blij als hij een hele grote auto in ons rijtje ziet staan en voor we het weten zitten we in een Hyundai Santa Fee, een slagschip met nog geen 5000 km op de teller. Het is een half uurtje rijden naar het hotel voor onze eerste nacht in Amerika. We rijden er (denken we) recht naar toe en worden erg vriendelijk geholpen. Het is een Hilton Hotel en best chique voor onze doen. De spullen gooien we in de kamer en besluiten nog even wat te gaan eten. Het is 20.00 uur in Houston, 3 uur s nachts in Nederland. Vlakbij het hotel is een groot plein met talloze restaurants en andere bedrijven. Het gekke is alleen dat het allemaal Aziatische bedrijven en restaurants zijn. We wanen ons dan ook eerder in China dan in Amerika, maar inmiddels zijn we zo moe dat we het ook niet meer zo registreren.... Om half tien gaan we slapen....Yeeeeeehaaaa Texas here we sleep!