5 mei Albuquerque - Rancho de las golondrinas

Nou, het was met het nachtje wel. Even wat bedgeheimen delen met jullie. Wij slapen thuis in een lits jumeaux, ieder een eigen matras en dekens en normaal gesproken hebben we hier twee bedden, ook lig ik dan nog vaak op de grond. Nu hadden we een bed met een matras en dat is wennen. Als de een draaide of bewoog vloog de ander zowat aan de andere kant van het bed af. hahaha, we waren er bijna zeeziek van in de ochtend. Als we ons ontbijtje eten hebben we een leuk praatje met een man uit Illinois. Dat is het leuke van de wat kleinere hotels. We staan dan ook wat later buiten maar dat maakt niet uit want waar we naar toe gaan is toch pas vanaf 10 uur open. We hebben nog tijd om de auto te wassen en aangezien het zondag ochtend is is de carwash nog dicht, pas na de mis gaan hij open. We rijden een stukje een vinden een doe het zelf en dat bevalt goed. Hij blinkt weer, we waren zo ontzettend stoffig geworden van die dirtroad gisteren dat we niet tegen de auto aan konden komen of we werden vuil. We rijden op ons gemakje naar het openlucht museum waar altijd vrijwilliger zijn in de kledij van die tijd die het een en ander uitleggen. Het is een Spaanse ranch uit de 19de eeuw. Dit weekend is er buiten dat ook nog een groep mensen die een slag uit de Amerikaanse burgeroorlog gaat naspelen. Als we uitstappen in ons vakantieuniform, korte broek met hemd en Jezus Nikes, blijken we toch echt onze fleece vesten aan te moeten doen. Het is kei koud, rond de 10 graden. We lopen naar de ingang en daar vragen ze voor de gein waar we onze kleding hebben gelaten. Als eerste gaan we naar het hoofdgebouw van de ranch, hierin is de keukenruimte en woongelegenheid nog intact. Ze hebben er later een soort van kapelletje in gebouwd. We praten we at af daar. In iedere ruimte zitten vrijwilligers die van alles over die tijd vertellen en die ons uithoren over Nederland. Echt leuk maar intussen sta ik te blauw bekken. Door een deur zie ik dat er buiten een flauw zonnetje is gaan schijnen en we besluiten wat te eten om wat op te waren. Helaas zijn alle picknick plaaten hier afgeschermd tegen de zon, de hete chili soep kan ons ook niet verwarmen. We gaan gauw verder de berg aflopen op het terrein van de ranch, we zien de korenmolen en de smid en ook daar hebben we " drukken buurt mee". Het is inmiddels bijna tijd voor de Burgeroorlog. Noord tegen Zuid dus. Er zijn twee tenten kampen in het openlucht museum nagebouwd, hierin wonen de soldaten dit weekend en een aantal ervan hebben ook nog paarden bij. In een tentje voor het kamp staan we heel lang te kletsen met een "dokter" en " banjo speler" en een " dikke zuiderling van Nederlandse afkomst". Heel leuk, in een authentiek tentje. We krijgen Whiskey aangeboden en maisbrood, allemaal uit die tijd. Inmiddels vertrekken de blauwe jassen met een draagbaar kanon richting slagveld en gaan we snel een plekje zoeken rondom dat veld. We zitten eerste rang op een boomstam en bekijken het spektakel van de slag. Veel geweerschoten, gedraaf met de paarden en kanonschoten. Er vallen doden, de pastoor geeft ze nog een kruis na en intussen staan er een trommelaar en een fluitist de heleboel aan te moedigen. Er klinkt een kreet " resurection " "wederopstanding" en plots staan alle doden op en bedankten de gruizen jassen en de blauwe jassen elkaar voor de strijd. Inmiddels is het weer bloedheet en denk ik dat mijn voeten daar aan het verbranden zijn, we gaan gauw lopen en besluiten dat we genoeg gezien hebben. Als we in de auto zitten gaan we de Turkoise route afrijden, dit is een mooie landelijke route terug naar Albuquerque. We komen langs mooie plaatsen die door de Spanjaarden zijn gesticht op zoek naar Turkois, een mineraal dat ze bij de Indianen zagen. Het is een mooie route, zeker die ellenlange route over een gravelweg dwars door de bergen. Weer in de middle of nowhere, weer stoffig maar o, zo mooi! . Als we in het hotel aankomen zijn we weer helemaal stoffig en gaan we maar weer eens douchen, we besluiten de auto morgen ook maar weer te gaan wassen want het is echt niet normaal hoe stoffig deze is, ook van binnen. Langs de snelwegen naar en van Albuquerque wordt aan een stuk door reclame gemaakt voor casino's. Buiten Nevada heeft geen enkele staat in de VS het casino gelegaliseerd, enkel binnen Indianenreservaten gelden deze regels niet. Zij hebben een eigen wetgeving en wat is er nu een beter bron van inkomsten en werkgelenheid dan een hotel met casino? Rondom Albuquerque zijn er diverse reservaten en dus ook casino's. We gaan naar het Hard Rock casino omdat we die nu hebben gezien in Tampa Florida, Biloxi Mississippi en Las Vegas Nevada, leuk voor de verzameling van spelerkaartjes. We krijgen ieder 25 dollar gratis speelgeld. En we spelen de hele avond, ook met wat eigen geld natuurlijk. Uiteindelijk zijn we pas om 12 uur in het hotel en gaan we slapen, op ons wiebel wiebel bed. Hahahaha.