Aangezien we vroeg naar bed zijn gegaan zijn we ook extra vroeg wakker. Dit komt goed uit want er is ons verzekerd dat we beren zullen zien in het park. We zitten dan ook voor 7 uur in het park. Het weer knapt eindelijk op en de lucht wordt strak blauw.
In het park zijn diverse uitzichtpunten en wandelingen uitgezet. Na een paar uitzichtpunten krijgen we een wandeling. Deze hike duurt ongeveer 3 kwartier en gaat dwars door een dicht bos heen. Hier moeten toch echt beren zitten, je hoeft er niet bang voor te zijn want als een zwarte beer jouw ziet, loopt hij van je weg.
Als we even aan het lopen zijn vind ik het toch wel wat spannend worden ik hoor namelijk een geluid alsof er een zwarte motor aankomt. Volgens Mike is het een kalkoen maar als ik het later weer hoor geloof ik hem niet meer. Het is een beer die ik hoor of inderdaad een kalkoen maar dan wel een met een hele zware kloek en een gewicht van 600 kg ! We lopen door en dan zien we een hertje, die wordt geschoten door ons. Op de digitale manier dan he. Even later nog een, gewoon vlak langs het wandelpad. Echt mooi hoor, wild in het wild.
Na deze hike rijden we nog een klein stukje en komen dan bij een plaats waar je naar een waterval kunt lopen. Een half uur zou je erover doen om berg af te gaan om de waterval te kunnen zien. Dat klopt precies en de waterval is mooi van formaat en heeft nog veel water om te laten vallen. (dat is dan weer een voordeel van veel regen in de afgelopen dagen) De weg naar boven zou 3 kwartier duren bij normale mensen. Nu heb ik best wat mensenkennis, al zeg ik het zelf, dus had ik al bedacht dat die terugweg langer ging duren. We beginnen aan de wandeling terug en als het niet meer gaat ga ik eens zitten om wat te drinken. Na een keer of 6 te hebben gezeten zien we auto's rijden op de heuvel zo'n 6 meter boven ons. Ik blij want dan is de parkeerplaats niet ver weg meer. Mike trekt een sprintje de heuvel op en als ik hem even later weer zie is het geen 5 minuten lopen meer. Gelukkig want dit had ik toch wel wat onderschat. De tijd: exact 3 kwartier. Dus beste lezers, ik ben toch normaal !
Het is inmiddels gewoon bloedheet, kan ook van de inspanning komen en we stoppen wij een bezoekers centrum om wat te eten. Mike kiest deze keer een hamburger en mijn kipnuggets smaken zoals ze eruit zagen. Maar honger maakt snackbar eten ook lekker dus hupsakee lekker verder het park door. We stoppen nog een aantal keer voor een uitzichtpunt die er door het goede weer veel beter uitzien. Als we het park uitrijden moeten we nog 110 km rijden, dacht ik, voor we bij onze overnachtingsplaats zijn. Jammer dat het mijlen blijken te zijn want we hebben honger.
In Hillsville aangekomen stoppen we direct bij een restaurantje wat volgens tripadvisor goed eten zou serveren. We gaan buiten op een enorm overdekt terras zitten en zijn de enige. De hot wings met pittige saus gaan er goed in. Mond, vingers, ellebogen alles zit ons de saus. Ik vraag wat extra servetjes om me te wassen. Intussen is mijn halve geroosterde kip met kruiden en Mike's steak ook op tafel gezet. Dat gebeurt hier wel vaker dat je je hoofdgerecht al krijgt voor je voorgerecht op is. Dan kieper ik mijn hele glas cola over de tafel, bank, linker been, camera, zonnebril en handen. Die extra servetjes blijken niet eens genoeg te zijn dus als de serveerster terug komt vraag ik nog maar weer eens wat extra servetjes. Ik knoei nog wat verder maar dan is het eindelijk tijd om af te rekenen.
We rijden een paar honderd meter en komen in een Super 8 hotel aan. De kamer zou rookvrij moeten zijn maar hij stinkt en er zitten brandgaatjes in de dekens. We hebben geen zin om te gaan klagen en proberen internet aan de praat te krijgen. Dit lukt niet en de receptie is niet erg behulpzaam dus gaan we maar weer eens vroeg slapen. Half 10 is toch kinderbedtijd ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten